DEITY SHLOKAS
ജ്ഞാനപ്പാന – പൂന്താനം നമ്പൂതിരി
വന്ദനം
കൃഷ്ണ! കൃഷ്ണ! മുകുന്ദ! ജനാര്‍ദ്ദന!
കൃഷ്ണ! ഗോവിന്ദ! നാരായണാ! ഹരേ!
അച്യുതാനന്ദ! ഗോവിന്ദ! മാധവാ!
സച്ചിദാനന്ദ! നാരായണാ! ഹരേ!
ഗുരുനാഥന്‍ തുണചെയ്ക സന്തതം
തിരുനാമങ്ങള്‍ നാവിന്മേലെപ്പോഴും
പിരിയാതെയിരിക്കണം നമ്മുടെ
നരജന്മം സഫലമാക്കീടുവാന്‍!
കാലലീല
ഇന്നലെയോളമെന്തെന്നറിഞ്ഞീലാ
ഇന്നി നാളെയുമെന്തെന്നറിഞ്ഞീലാ
ഇന്നിക്കണ്ട തടിക്കു വിനാശവു-
മിന്ന നേരമെന്നേതുമറിഞ്ഞീലാ.
കണ്ടു കണ്ടങ്ങിരിക്കും ജനങ്ങളെ-
ക്കണ്ടില്ലെന്നു വരുത്തുന്നതും ഭവാന്.
രണ്ടു നാലു ദിനംകൊണ്ടൊരുത്തനെ
തണ്ടിലേറ്റി നടത്തുന്നതും ഭവാന്,
മാളികമുകളേറിയ മന്നന്റെ
തോളില്‍ മാറാപ്പു കേറ്റുന്നതും ഭവാന്.
അധികാരിഭേദം
കണ്ടാലൊട്ടറിയുന്നു ചിലരിതു
കണ്ടാലും തിരിയാ ചിലര്‍ക്കേതുമേ.
കണ്ടതൊന്നുമേ സത്യമല്ലെന്നതു
മുമ്പേ കണ്ടിട്ടറിയുന്നിതു ചിലര്‍.
മനുജാതിയില്‍ത്തന്നെ പലവിധം
മനസ്സിന്നു വിശേഷമുണ്ടോര്‍ക്കണം.
പലര്‍ക്കുമറിയേണമെന്നിട്ടല്ലോ
പലജാതി പറയുന്നു ശാസ്ത്രങ്ങള്‍.
കര്‍മ്മത്തിലധികാരി ജനങ്ങള്‍ക്കു
കര്‍മ്മശാസ്ത്രങ്ങളുണ്ടു പലവിധം.
ജ്ഞാനത്തിനധികാരി ജനങ്ങള്‍ക്കു
ജ്ഞാനശാസ്ത്രങ്ങളും പലതുണ്ടല്ലോ.
സ‍ാംഖ്യശാസ്ത്രങ്ങള്‍ യോഗങ്ങളെന്നിവ
സംഖ്യയില്ലതു നില്‌ക്കട്ടെ സര്‍വ്വവും;
തത്ത്വവിചാരം
ചുഴന്നീടുന്ന സംസാരചക്രത്തി-
ലുഴന്നീടും നമുക്കറിഞ്ഞീടുവാന്‍
അറിവുള്ള മഹത്തുക്കളുണ്ടൊരു
പരമാര്‍ത്ഥമരുള്‍ചെയ്തിരിക്കുന്നു.
എളുതായിട്ടു മുക്തി ലഭിപ്പാനായ്‌
ചെവി തന്നിതു കേള്‍പ്പിനെല്ലാവരും
നമ്മെയൊക്കെയും ബന്ധിച്ച സാധനം
കര്‍മ്മമെന്നറിയേണ്ടതു മുമ്പിനാല്‍
മുന്നമിക്കണ്ട വിശ്വമശേഷവും
ഒന്നായുള്ളൊരു ജ്യോതിസ്വരൂപമായ്‌
ഒന്നും ചെന്നങ്ങു തന്നോടു പറ്റാതെ
ഒന്നിനും ചെന്നു താനും വലയാതെ
ഒന്നൊന്നായി നിനയ്ക്കും ജനങ്ങള്‍ക്ക്‌
ഒന്നുകൊണ്ടറിവാകുന്ന വസ്തുവായ്‌
ഒന്നിലുമറിയാത്ത ജനങ്ങള്‍ക്ക്‌
ഒന്നുകൊണ്ടും തിരിയാത്ത വസ്തുവായ്‌
ഒന്നുപോലെയൊന്നില്ലാതെയുള്ളതി-
ന്നൊന്നായുള്ളൊരു ജീവസ്വരൂപമായ്‌
ഒന്നിലുമൊരു ബന്ധമില്ലാതെയായ്‌
നിന്നവന്‍ തന്നെ വിശ്വം ചമച്ചുപോല്‍.
മൂന്നുമൊന്നിലടങ്ങുന്നു പിന്നെയും
ഒന്നുമില്ലപോല്‍ വിശ്വമന്നേരത്ത്‌.
കര്‍മ്മഗതി
ഒന്നുകൊണ്ടു ചമച്ചൊരു വിശ്വത്തില്‍
മൂന്നായിട്ടുള്ള കര്‍മ്മങ്ങളൊക്കെയും
പുണ്യകര്‍മ്മങ്ങള്‍ പാപകര്‍മ്മങ്ങളും
പുണ്യപാപങ്ങള്‍ മിശ്രമ‍ാം കര്‍മ്മവും
മൂന്നു ജാതി നിരൂപിച്ചു കാണുമ്പോള്‍
മൂന്നുകൊണ്ടും തളയ്‌ക്കുന്നു ജീവനെ.
പൊന്നിന്‍ ചങ്ങലയൊന്നിപ്പറഞ്ഞതി-
ലൊന്നിരുമ്പുകൊണ്ടെന്നത്രേ ഭേദങ്ങള്‍.
രണ്ടിനാലുമെടുത്തു പണിചെയ്ത
ചങ്ങലയല്ലോ മിശ്രമ‍ാം കര്‍മ്മവും.
ബ്രഹ്‌ മവാദിയായീച്ചയെറുമ്പോളം
കര്‍മ്മബദ്ധന്മാരെന്നതറിഞ്ഞാലും.
ഭുവനങ്ങളെ സൃഷ്ടിക്കയെന്നതു
ഭുവനാന്ത്യപ്രളയം കഴിവോളം
കര്‍മ്മപാശത്തെ ലംഘിക്കയന്നതു
ബ്രഹ്‌മാവിന്നുമെളുതല്ല നിര്‍ണ്ണയം.
ദിക്‌പാലന്മാരുമവ്വണ്ണമോരോരോ
ദിക്കുതോറും തളച്ചു കിടക്കുന്നു.
അല്‌പകര്‍മ്മികളാകിയ നാമെല്ലാ-
മല്‌പകാലം കൊണ്ടോരോരോ ജന്തുക്കള്‍
ഗര്‍ഭപാത്രത്തില്‍ പുക്കും പുറപ്പെട്ടും
കര്‍മ്മംകൊണ്ടു കളിക്കുന്നതിങ്ങനെ.
ജീവഗതി
നരകത്തില്‍ക്കിടക്കുന്ന ജീവന്‍പോയ്‌
ദുരിതങ്ങളൊടുങ്ങി മനസ്സിന്റെ
പരിപാകവും വന്നു ക്രമത്താലേ
നരജാതിയില്‍ വന്നു പിറന്നിട്ടു
സുകൃതം ചെയ്തു മേല്‌പോട്ടു പോയവര്‍
സ്വര്‍ഗ്ഗത്തിങ്കലിരിന്നു സുഖിക്കുന്നു.
സുകൃതങ്ങളുമൊക്കെയൊടുങ്ങുമ്പോള്‍
പരിപാകവുമെള്ളോളമില്ലവര്‍
പരിചോടങ്ങിരുന്നിട്ടു ഭൂമിയില്‍
ജാതരായ്‌; ദുരിതം ചെയ്തു ചത്തവര്‍.
വന്നൊരദ്‌ദുരിതത്തിന്‍ഫലമായി
പിന്നെപ്പോയ്‌ നരകങ്ങളില്‍ വീഴുന്നു.
സുരലോകത്തില്‍നിന്നൊരു ജീവന്‍പോയ്‌
നരലോകേ മഹീസുരനാകുന്നു;
ചണ്ടകര്‍മ്മങ്ങള്‍ ചെയ്തവര്‍ ചാകുമ്പോള്‍
ചണ്ഡാലകുലത്തിങ്കല്‍പ്പിറക്കുന്നു.
അസുരന്മാര്‍ സുരന്മാരായീടുന്നു;
അമര‍ന്മാര്‍ മരങ്ങളായീടുന്നു;
അജം ചത്തു ഗജമായ്‌ പിറക്കുന്നു
ഗജം ചത്തങ്ങജവുമായീടുന്നു;
നരി ചത്തു നരനായ് പിറക്കുന്നു
നാരി ചത്തുടനോരിയായ്‌പോകുന്നു;
കൃപകൂടാതെ പീഡിപ്പിച്ചീടുന്ന
നൃപന്‍ ചത്തു കൃമിയായ്‌പിറകുന്നു;
ഈച്ച ചത്തൊരു പൂച്ചയായീടുന്നു
ഈശ്വരന്റെ വിലാസങ്ങളിങ്ങനെ.
കീഴ്‌മേലിങ്ങനെ മണ്ടുന്ന ജീവന്മാര്‍
ഭൂമിയീന്നത്രേ നേടുന്നു കര്‍മ്മങ്ങള്‍
സീമയില്ലാതോളം പല കര്‍മ്മങ്ങള്‍;
ഭൂമിയീന്നത്രേ നേടുന്നു ജീവന്മാര്‍.
അങ്ങനെ ചെയ്തു നേടി മരിച്ചുട-
നന്യലോകങ്ങളോരോന്നിലോരോന്നില്‍
ചെന്നിരുന്നു ഭുജിക്കുന്നു ജീവന്മാര്‍
തങ്ങള്‍ ചെയ്തോരു കര്‍മ്മങ്ങള്‍ തന്‍ഫലം.
ഒടുങ്ങീടുമതൊട്ടുനാള്‍ ചെല്ലുമ്പോള്‍.
ഉടനെ വന്നു നേടുന്നു പിന്നെയും;
തന്റെ തന്റെ ഗൃഹത്തിങ്കല്‍നിന്നുടന്‍
കൊണ്ടുപോന്ന ധനംകൊണ്ടു നാമെല്ല‍ാം
മറ്റെങ്ങാനുമൊരേടത്തിരുന്നിട്ടു
വിറ്റൂണെന്നു പറയും കണക്കിനേ.
ഭാരതമഹിമ
കര്‍മ്മങ്ങള്‍ക്കു വിളഭൂമിയാകിയ
ജന്മദേശമിബ്ഭൂമിയറിഞ്ഞാലും.
കര്‍മ്മനാശം വരുത്തേണമെങ്കിലും
ചെമ്മേ മറ്റെങ്ങുംസാധിയാ നിര്‍ണ്ണയം.
ഭക്തന്മാര്‍ക്കും മുമുക്ഷു ജനങ്ങള്‍ക്കും
സക്തരായ വിഷയീജനങ്ങള്‍ക്കും
ഇച്ഛീച്ചീടുന്നതൊക്കെകൊടുത്തീടും
വിശ്വമാതാവു ഭൂമി ശിവ ശിവ!
വിശ്വനാഥന്റെ മൂലപ്രകൃതിതാന്‍
പ്രത്യക്ഷേണ വിളങ്ങുന്നു ഭൂമിയായ്‌.
അവനീതലപാലനത്തിന്നല്ലൊ
അവതാരങ്ങളും പലതോര്‍ക്കുമ്പോള്‍.
അതുകൊണ്ടു വിശേഷിച്ചും ഭൂലോകം
പതിന്നാലിലുമുത്തമമെന്നല്ലോ
വേദവാദികളായ മുനികളും
വേദവും ബഹുമാനിച്ചു ചൊല്ലുന്നു.
ലവണ‍ാംബുധിമദ്ധ്യേ വിളങ്ങുന്ന
ജംബുദ്വീപൊരു യോജനലക്ഷവും
സപ്തദ്വീപുകളുണ്ടതിലെത്രയും
ഉത്തമമെന്നു വാഴ്ത്തുന്നു പിന്നെയും.
ഭൂപത്‌മത്തിനു കര്‍ണ്ണികയായിട്ടു
ഭൂധരേന്ദ്രനതിലല്ലോ നില്‌ക്കുന്നു.
ഇതിലൊമ്പതു ഖണ്ഡങ്ങളുണ്ടല്ലോ
അതിലുത്തമം ഭാരതഭൂതലം
സമ്മതരായ മാമുനിശ്രേഷ്ഠന്മാര്‍
കര്‍മ്മക്ഷേത്രമെന്നല്ലോ പറയുന്നു;
കര്‍മ്മബീജമതീന്നു മുളയ്ക്കേണ്ടു
ബ്രഹ്‌മലോകത്തിരിക്കുന്നവര്‍കള്‍ക്കും,
കര്‍മ്മബീജം വരട്ടിക്കളഞ്ഞുടന്‍
ജന്മനാശം വരുത്തേണമെങ്കിലും
ഭാരതമായ ഖണ്ഡമൊഴിഞ്ഞുള്ള
പാരിലെങ്ങുമെളുതല്ല നിര്‍ണ്ണയം.
അത്ര മുഖ്യമായുള്ളൊരു ഭാരത-
മിപ്രദേശമെന്നെല്ലാരുമോര്‍ക്കണം.
കലികാലമഹിമ
യുഗം നാലിലും നല്ലൂ കലിയുഗം
സുഖമേതന്നെ മുക്തിവരുത്തുവാന്‍.
കൃഷ്ണ! കൃഷ്ണ! മുകുന്ദ! ജനാര്‍ദ്ദന!
കൃഷ്ണ! ഗോവിന്ദ! രാമ! എന്നിങ്ങനെ
തിരുനാമസങ്കീര്‍ത്തനമെന്നീയേ
മറ്റേതുമില്ല യത്‌നമറിഞ്ഞാലും
അതു ചിന്തിച്ചു മറ്റുള്ള ലോകങ്ങള്‍
പതിമ്മൂന്നിലുമുള്ള ജനങ്ങളൂം
മറ്റു ദ്വീപുകളാറിലുമുള്ളോരും
മറ്റു ഖണ്ഡങ്ങളെട്ടിലുമുള്ളോരും
മറ്റു മൂന്നു യുഗങ്ങളിലുള്ളോരും
മുക്തി തങ്ങള്‍ക്കു സാദ്ധ്യമല്ലായ്‌കയാല്‍
കലികാലത്തെ ഭാരതഖണ്ഡത്തെ,
കലിതാദരം കൈവണങ്ങീടുന്നു.
അതില്‍ വന്നൊരു പുല്ലായിട്ടെങ്കിലും
ഇതുകാലം ജനിച്ചുകൊണ്ടീടുവാന്‍
യോഗ്യത വരുത്തീടുവാന്‍ തക്കൊരു
ഭാഗ്യം പോരാതെ പോയല്ലോ ദൈവമേ!
ഭാരതഖണ്ഡത്തിങ്കല്‍ പിറന്നൊരു
മാനുഷര്‍ക്കും കലിക്കും നമസ്കാരം!
എന്നെല്ല‍ാം പുകഴ്‌ത്തീടുന്നു മറ്റുള്ളോര്‍
എന്നതെന്തിനു ന‍ാം പറഞ്ഞീടുന്നു?
എന്തിന്റെ കുറവ്‌
കാലമിന്നു കലിയുഗമല്ലയോ?
ഭാരതമിപ്രദേശവുമല്ലയോ?
നമ്മളെല്ല‍ാം നരന്മാരുമല്ലയോ?
ചെമ്മെ നന്നായ്‌ നിരൂപിപ്പിനെല്ലാരും.
ഹരിനാമങ്ങളില്ലാതെ പോകയോ?
നരകങ്ങളില്‍ പേടി കുറകയോ?
നാവുകൂടാതെ ജന്മമതാകയോ?
നമുക്കിന്നി വിനാശമില്ലായ്‌കയോ?
കഷ്ടം!കഷ്ടം! നിരൂപണം കൂടാതെ
ചുട്ടു തിന്നുന്നു ജന്മം പഴുതെ ന‍ാം!
മനുഷ്യജന്മം ദുര്‍ല്ലഭം
എത്ര ജന്മം പ്രയാസപ്പെട്ടിക്കാലം
അത്ര വന്നു പിറന്നു സുകൃതത്താല്‍!
എത്ര ജന്മം മലത്തില്‍ കഴിഞ്ഞതും
എത്ര ജന്മം ജലത്തില്‍ കഴിഞ്ഞതും
എത്ര ജന്മങ്ങള്‍ മന്നില്‍ കഴിഞ്ഞതും
എത്ര ജന്മം മരങ്ങളായ്‌ നിന്നതും
എത്ര ജന്മം അരിച്ചു നടന്നതും
എത്ര ജന്മം മൃഗങ്ങള്‍ പശുക്കളായ്‌
അതു വന്നിട്ടിവണ്ണം ലഭിച്ചൊരു
മര്‍ത്ത്യജന്മത്തിന്‍ മുമ്പേ കഴിച്ചു ന‍ാം!
എത്രയും പണിപ്പെട്ടിങ്ങു മാതാവിന്‍
ഗര്‍ഭപാത്രത്തില്‍ വീണതറിഞ്ഞാലും.
പത്തുമാസം വയറ്റില്‍ കഴിഞ്ഞുപോയ്‌
പത്തുപന്തീരാണ്ടുണ്ണിയായിട്ടും പോയ്‌.
തന്നെത്താനഭിമാനിച്ചു പിന്നേടം
തന്നെത്താനറിയാതെ കഴിയുന്നു.
എത്രകാലമിരിക്കുമിനിയെന്നും
സത്യമോ നമുക്കേതുമൊന്നില്ലല്ലോ;
നീര്‍പ്പോളപോലെയുള്ളൊരു ദേഹത്തില്‍
വീര്‍പ്പുമാത്രമുണ്ടിങ്ങനെ കാണുന്നു.
ഓര്‍ത്തറിയാതെ പാടുപെടുന്നേരം
നേര്‍ത്തുപോകുമതെന്നേ പറയാവൂ.
അത്രമാത്രമിരിക്കുന്ന നേരത്തു
കീര്‍ത്തിച്ചീടുന്നതില്ല തിരുനാമം!
സംസാരവര്‍ണ്ണന
സ്‌ഥാനമാനങ്ങള്‍ ചൊല്ലിക്കലഹിച്ചു
നാണംകെട്ടു നടക്കുന്നിതു ചിലര്‍
മദമത്സരം ചിന്തിച്ചു ചിന്തിച്ചു
മതി കെട്ടു നടക്കുന്നിതു ചിലര്‍;
ചഞ്ചലാക്ഷിമാര്‍ വീടുകളില്‍ പുക്കു
കുഞ്ചിരാമനായാടുന്നിതു ചിലര്‍;
കോലകങ്ങളില്‍ സേവകരായിട്ടു
കോലംകെട്ടി ഞെളിയുന്നിതു ചിലര്‍
ശാന്തിചെയ്തു പുലര്‍ത്തുവാനായിട്ടു
സന്ധ്യയോളം നടക്കുന്നിതു ചിലര്‍;
അമ്മയ്ക്കും പുനരച്ഛനും ഭാര്യയ്ക്കും
ഉണ്‌മാന്‍പോലും കൊടുക്കുന്നില്ല ചിലര്‍;
അഗ്നിസാക്ഷിണിയായൊരു പത്നിയെ
സ്വപ്നത്തില്‍പ്പോലും കാണുന്നില്ല ചിലര്‍;
സത്തുകള്‍ കണ്ടു ശിക്ഷിച്ചു ചൊല്ലുമ്പോള്‍
ശത്രുവെപ്പോലെ ക്രുദ്ധിക്കുന്നു ചിലര്‍;
വന്ദിതന്മാരെക്കാണുന്ന നേരത്തു
നിന്ദിച്ചത്രെ പറയുന്നിതു ചിലര്‍;
കാണ്‍ക്ക നമ്മുടെ സംസാരകൊണ്ടത്രേ
വിശ്വമീവണ്ണം നില്‍പുവെന്നും ചിലര്‍;
ബ്രാഹ്‌മണ്യംകൊണ്ടു കുന്തിച്ചു കുന്തിച്ചു
ബ്രഹ്‌മാവുമെനിക്കൊക്കായെന്നും ചിലര്‍;
അര്‍ത്ഥാശയ്‌ക്കു വിരുതു വിളിപ്പിപ്പാന്‍
അഗ്നിഹോത്രാദി ചെയ്യുന്നിതു ചിലര്‍;
സ്വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍ നവരത്നങ്ങളെക്കൊണ്ടും
എണ്ണം കൂടാതെ വില്‌ക്കുന്നിതു ചിലര്‍;
മത്തേഭം കൊണ്ടു കച്ചവടം ചെയ്തും
ഉത്തമതുരഗങ്ങളതുകൊണ്ടും
അത്രയുമല്ല കപ്പല്‍ വെപ്പിച്ചിട്ടു-
മെത്ര നേടുന്നിതര്‍ത്ഥം ശിവ! ശിവ!
വൃത്തിയും കെട്ടു ധൂര്‍ത്തരായെപ്പോഴും
അര്‍ത്ഥത്തെക്കൊതിച്ചെത്ര നശിക്കുന്നു!
അര്‍ത്ഥമെത്ര വളരെയുണ്ടായാലും
തൃപ്തിയാകാ മനസ്സിന്നൊരു കാലം.
പത്തു കിട്ടുകില്‍ നൂറുമതിയെന്നും
ശതമാകില്‍ സഹസ്രം മതിയെന്നും
ആയിരം പണം കയ്യിലുണ്ടാകുമ്പോള്‍
അയുതമാകിലാശ്‌ചര്യമെന്നതും
ആശയായുള്ള പാശമതിങ്കേന്നു
വേറിടാതെ കരേറുന്നു മേല്‌ക്കുമേല്‍.
സത്തുക്കള്‍ ചെന്നിരന്നാലായര്‍ത്ഥത്തില്‍
സ്വല്‌പമാത്രം കൊടാ ചില ദുഷ്‌ടന്മാര്‍
ചത്തുപോം നേരം വസ്ത്രമതുപോലു-
മൊത്തിടാ കൊണ്ടുപോവാനൊരുത്തര്‍ക്കും
പശ്‌ചാത്താപമൊരെള്ളോളമില്ലാതെ
വിശ്വാസപാതകത്തെക്കരുതുന്നു.
വിത്തത്തിലാശ പറ്റുകഹേതുവായ്‌
സത്യത്തെ ത്യജിക്കുന്നു ചിലരഹോ!
സത്യമെന്നതു ബ്രഹ്‌ മമതുതന്നെ
സത്യമെന്നു കരുതുന്നു സത്തുക്കള്‍.
വിദ്യകൊണ്ടറിയേണ്ടതറിയാതെ
വിദ്വാനെന്നു നടിക്കുന്നിതു ചിലര്‍;
കുങ്കുമത്തിന്റെ ഗന്ധമറിയാതെ
കുങ്കുമം ചുമക്കുമ്പോലെ ഗര്‍ദ്ദഭം.
കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ! നിരൂപിച്ചു കാണുമ്പോള്‍
തൃഷ്‌ണകൊണ്ടു ഭ്രമിക്കുന്നതൊക്കെയും.
വൈരാഗ്യം
എണ്ണിയെണ്ണിക്കുറയുന്നിതായുസ്സും
മണ്ടിമണ്ടിക്കരേറുന്നു മോഹവും;
വന്നുവോണം കഴിഞ്ഞു വിഷുവെന്നും,
വന്നില്ലല്ലോ തിരുവാതിരയെന്നും,
കുംഭമാസത്തിലാകുന്നു നമ്മുടെ
ജന്മനക്ഷത്രമശ്വതിനാളെന്നും
ശ്രാദ്ധമുണ്ടഹോ വൃശ്‌ചികമാസത്തില്‍
സദ്യയൊന്നുമെളുതല്ലിനിയെന്നും;
ഉണ്ണിയുണ്ടായി വേള്‍പ്പിച്ചതിലൊരു
ഉണ്ണിയുണ്ടായിക്കണ്ടാവു ഞാനെന്നും;
കോണിക്കല്‍ത്തന്നെ വന്ന നിലമിനി-
ക്കാണമെന്നന്നെടുപ്പിക്കരുതെന്നും,
ഇത്‌ഥമോരോന്നു ചിന്തിച്ചിരിക്കവേ
ചത്തുപോകുന്നു പാവം ശിവ! ശിവ!
എന്തിനിത്ര പറഞ്ഞു വിശേഷിച്ചും
ചിന്തിച്ചീടുവാനാവോളമെല്ലാരും.
കര്‍മ്മത്തിന്റെ വലിപ്പവുമോരോരോ
ജന്മങ്ങള്‍ പലതും കഴിഞ്ഞെന്നതും
കാലമിന്നു കലിയുഗമായതും
ഭാരതഖണ്ഡത്തിന്റെ വലിപ്പവും
അതില്‍ വന്നു പിറന്നതുമെത്രനാള്‍
പഴുതേതന്നെ പോയ പ്രകാരവും
ആയുസ്സിന്റെ പ്രമാണമില്ലാത്തതും
ആരോഗ്യത്തോടിരിക്കുന്നവസ്ഥയും.
ഇന്നു നാമസങ്കീര്‍ത്തനംകൊണ്ടുടന്‍
വന്നുകൂടും പുരുഷാര്‍ത്ഥമെന്നതും
ഇനിയുള്ള നരകഭയങ്ങളും
ഇന്നു വേണ്ടും നിരൂപണമൊക്കെയും.
എന്തിനു വൃഥാ കാലം കളയുന്നു?
വൈകുണ്‌ഠത്തിനു പൊയ്‌ക്കൊവിനെല്ലാരും
കൂടിയല്ല പിറക്കുന്ന നേരത്തും
കൂടിയല്ല മരിക്കുന്ന നേരത്തും
മദ്ധ്യേയിങ്ങനെ കാണുന്നനേരത്തു
മത്സരിക്കുന്നതെന്തിനു ന‍ാം വൃഥാ?
അര്‍ത്‌ഥമോ പുരുഷാര്‍ത്ഥമിരിക്കവേ
അര്‍ത്‌ഥത്തിന്നു കൊതിക്കുന്നതെന്തു ന‍ാം?
മദ്ധ്യാഹ്‌നാര്‍ക്കപ്രകാശമിരിക്കവേ
ഖദ്യോതത്തെയോ മാനിച്ചുകൊള്ളേണ്ടു!
ഉണ്ണികൃഷ്‌ണന്‍ മനസ്സില്‍ക്കളിക്കുമ്പോള്‍
ഉണ്ണികള്‍ മറ്റു വേണമോ മക്കളായ്‌?
മിത്രങ്ങള്‍ നമുക്കെത്ര ശിവ! ശിവ!
വിഷ്‌ണുഭക്തന്മാര‍ല്ലേ ഭുവനത്തില്‍?
മായ കാട്ടും വിലാസങ്ങള്‍ കാണുമ്പോള്‍
ജായ കാട്ടും വിലാസങ്ങള്‍ ഗോഷ്ഠികള്‍.
ഭുവനത്തിലെ ഭൂതിക്കളൊക്കെയും
ഭവനം നമുക്കായതിതുതന്നെ.
വിശ്വനാഥന്‍ പിതാവു നമുക്കെല്ല‍ാം
വിശ്വധാത്രി ചരാചരമാതാവും.
അച്ഛനും പുനരമ്മയുമുണ്ടല്ലോ
രക്ഷിച്ചീവാനുള്ളനാളൊക്കെയും.
ഭിക്ഷാന്നം നല്ലൊരണ്ണവുമുണ്ടല്ലോ
ഭക്ഷിച്ചീടുകതന്നെ പണിയുള്ളു.
നാമജപം
സക്തികൂടാതെ നാമങ്ങളെപ്പൊഴും
ഭക്തിപൂണ്ടു ജപിക്കണം നമ്മുടെ
സിദ്ധികാലം കഴിവോളമീവണ്ണം
ശ്രദ്ധയോടെ വസിക്കേണമേവരും.
കാണാകുന്ന ചരാചരജീവിയെ
നാണം കൈവിട്ടു കൂപ്പിസ്തുതിക്കണം.
ഹരിഷാശ്രുപരിപ്ലുതനായിട്ടു
പരുഷാദികളൊക്കെസ്സഹിച്ചുടന്‍
സജ്‌ജനങ്ങളെക്കാണുന്ന നേരത്തു
ലജ്‌ജ കൂടാതെ വീണു നമിക്കണം.
ഭക്തിതന്നില്‍ മുഴുകിച്ചമഞ്ഞുടന്‍
മത്തനെപ്പോലെ നൃത്തം കുതിക്കണം.
പാരിലിങ്ങനെ സഞ്ചരിച്ചീടുമ്പോള്‍
പ്രാരബ്‌ധങ്ങളശേഷമൊഴിഞ്ഞിടും
വിധിച്ചീടുന്ന കര്‍മ്മമൊടുങ്ങുമ്പോള്‍
പതിച്ചീടുന്നു ദേഹമൊരേടത്ത്‌;
കൊതിച്ചീടുന്ന ബ്രഹ്‌മത്തെക്കണ്ടിട്ടു
കുതിച്ചീടുന്നു ജീവനുമപ്പൊഴേ.
സക്തിവേറിട്ടു സഞ്ചരിച്ചീടുമ്പോള്‍
പാത്രമായില്ലയെന്നതുകൊണ്ടേതും
പരിതാപം മനസ്സില്‍ മുഴുക്കേണ്ട
തിരുനാമത്തില്‍ മാഹാത്‌മ്യം കേട്ടാലും!
ജാതി പാര്‍ക്കിലൊരന്ത്യജനാകിലും
വേദവാദി മഹീസുരനാകിലും
നാവുകൂടാതെ ജാതന്മാരാകിയ
മൂകരെയങ്ങൊഴിച്ചുള്ള മാനുഷര്‍
എണ്ണമറ്റ തിരുനാമമുള്ളതില്‍
ഒന്നുമാത്രമൊരിക്കലൊരുദിനം
സ്വസ്‌ഥനായിട്ടിരിക്കുമ്പോഴെങ്കിലും
സ്വപ്നത്തില്‍ത്താനറിയാതെയെങ്കിലും
മറ്റൊന്നായിപ്പരിഹസിച്ചെങ്കിലും
മറ്റൊരുത്തര്‍ക്കുവേണ്ടിയെന്നാകിലും
ഏതു ദിക്കിലിരിക്കിലും തന്നുടെ
നാവുകൊണ്ടിതു ചൊല്ലിയെന്നാകിലും
അതുമല്ലൊരു നേരമൊരുദിനം
ചെവികൊണ്ടിതു കേട്ടുവെന്നാകിലും
ജന്മസാഫല്യമപ്പോഴേ വന്നുപോയ്‌
ബ്രഹ്‌മസായൂജ്യം കിട്ടീടുമെന്നല്ലോ
ശ്രീധരാചാര്യന്‍ താനും പറഞ്ഞിതു
ബാദരായണന്‍ താനുമരുള്‍ചെയ്തു;
ഗീതയും പറഞ്ഞീടുന്നതിങ്ങനെ
വേദവും ബഹുമാനിച്ചു ചൊല്ലുന്നു.
ആമോദം പൂണ്ടു ചൊല്ലുവിന്‍ നാമങ്ങള്‍
ആനന്ദം പൂണ്ടു ബ്രഹ്‌മത്തില്‍ച്ചേരുവാന്‍.
മതിയുണ്ടെങ്കിലൊക്കെ മതിയിതു
തിരുനാമത്തില്‍ മാഹാത്‌മ്യമാമിതു
പിഴയാകിലും പിഴകേടെന്നാകിലും
തിരുവുള്ളമരുള്‍ക ഭഗവാനെ.
ഹരിനാമകീര്‍ത്തനം – തുഞ്ചത്തു് എഴുത്തച്ഛന്‍
നാരായണായ നമഃ നാരായണായ നമഃ
നാരായണായ നമഃ നാരായണായ നമഃ
നാരായണ, നരകസന്താപനാശക,
ജഗന്നാഥ വിഷ്ണു ഹരി നാരായണായ നമഃ
ഓങ്കാരമായ പൊരുള്‍ മൂന്നായ് പിരിഞ്ഞുടനെ
ആങ്കാരമായതിനു താന്‍തന്നെ സാക്ഷിയതു
ബോധം വരുത്തുവതിനാളായിനിന്ന പര-
മാചാര്യരൂപ ഹരിനാരായണായ നമഃ
ഒന്നായ നിന്നയിഹ രണ്ടെന്നുകണ്ടളവി-
ലുണ്ടായൊരിണ്ടല്‍ബത മിണ്ടാവതല്ല മമ
പണ്ടേക്കണക്കെ വരുവാന്‍ നിന്‍കൃപാവലിക-
ളുണ്ടാകയെങ്കലിഹ നാരായണായ നമഃ
ആനന്ദചിന്മയ! ഹരേ! ഗോപികാരമണ!
ഞാനെന്നഭാവമതു തോന്നായ്‌കവേണമിഹ;
തോന്നുന്നതാകിലഖിലം ഞാനിതെന്നവഴി
തോന്നേണമേ വരദ, നാരായണായ നമഃ
അര്‍ക്കനലാദി വെളിവൊക്കെ ഗ്രഹിക്കുമൊരു
കണ്ണിന്നുകണ്ണു മനമാകുന്ന കണ്ണതിനു
കണ്ണായിരുന്നപൊരുള്‍ താനെന്നുറയ്‌ക്കുമള-
വാനന്ദമെന്തു! ഹരിനാരായണായ നമഃ
ഹരിനാമകീര്‍ത്തനമിതുരചെയ്‌വതിന്നു ഗുരു-
വരുളാലെ ദേവകളുമരുള്‍ചെയ്‌ക ഭൂസുരരും
നരനായ് ജനിച്ചുഭുവി മരണം ഭവിപ്പളവു-
മുരചെയ്‌വതിന്നരുള്‍ക നാരായണായ നമഃ
ശ്രീമൂലമായ പ്രകൃതീങ്കല്‍ തുടങ്ങിജന-
നാന്ത്യത്തോളം പരമഹാമായതന്റെ ഗതി
ജന്മങ്ങളും പലകഴിഞ്ഞഅലുമില്ലവധി
കര്‍മ്മത്തിനും പരമനാരായണഅയ നമഃ
ഗര്‍ഭസ്ഥനായ് ഭുവി ജനിച്ചും മരിച്ചുമുദ-
കപ്പോളപോലെ ജനനാന്ത്യേ ന നിത്യഗതി
ത്വല്‍ഭക്തി വര്‍ദ്ധനമുദിക്കേണമെന്മനസി
നിത്യം തൊഴായ്‌വരിക നാരായണായ നമഃ
ണത്താരില്‍മാനനിമണാളന്‍ പുരാണപുരു-
ഷന്‍ ഭക്തവത്സലനനന്താദിഹീനനപി
ചിത്തത്തിലച്യുത!കളിപ്പന്തലിട്ടു വിള-
യാടീടുകെന്മനസി നാരായണായ നമഃ
പച്ചക്കിളിപ്പവിഴപാല്‍വര്‍‍ണ്ണമൊത്തനിറ-
മിച്ഛിപ്പവര്‍ക്കു ഷഡാധാരം കടന്നുപരി
വിശ്വസ്ഥിതിപ്രളയസൃഷ്ടിക്കു സത്വരജ-
സ്തമോഭേദരൂപ ഹരിനാരായണായ നമഃ
തത്വത്തിനുള്ളിലുദയം ചെയ്തിരുന്നപൊരു-
ളെത്തീടുവാന്‍ ഗുരുപദാന്തേ ഭജിപ്പവനു
മുക്തിക്കുതക്കൊരുപദേശം തരും ജനന-
മറ്റിടുമന്നവനു നാരായണായ നമഃ
യെന്‍പാപമൊക്കെയറിവാന്‍ ചിത്രഗുപ്തനുടെ
സമ്പൂര്‍ണ്ണലിഖ്യതഗിരം കേട്ടു ധര്‍മ്മപതി
എമ്പക്കലുള്ള ദുരിതം പാര്‍ത്തുകാണുമള-
വംഭോരുഹാക്ഷ! ഹരി നാരായണായ നമഃ
നക്ഷത്രപംക്തികളുമിന്ദുപ്രകാശവു-
മൊളിക്കും ദിവാകരനുദിച്ചങ്ങുയര്‍ന്നളവു
പക്ഷീഗണം ഗരുഡനെക്കണ്‍റ്റു കൈതൊഴുതു
രക്ഷിക്കയെന്നടിമ നാരായണായ നമഃ
മല്‍പ്രാണനും പരനുമൊന്നെന്നുറപ്പവനു
തല്‍പ്രാണദേഹവുമനിത്യം കളത്രധനം
സ്വപ്നാദിയില്‍ പലവുകണ്ടാലുണര്‍ന്നവനോ-
ടൊപ്പം ഗ്രഹിക്ക ഹരിനാരായണാ നമഃ
അന്‍പേണമെന്മനസി ശ്രീനീലകണ്ഠഗുരു-
മഭോരുഹാക്ഷമിതി വാഴ്‌ത്തുന്നുഞാനുമിഹ
അമ്പത്തോരക്ഷരവുമോരോന്നിതെന്മോഴിയി-
ലന്‍പോടുചേര്‍ക്ക ഹരിനാരായണായ നമഃ
ആദ്യക്ഷരത്തിലുളവായൊന്നിതൊക്കെയുമി-
താദ്യക്ഷരത്തിലിതടങ്ങുന്നതൗം കരുതി
ആദ്യക്ഷരാലിവയിലോരോന്നെടുത്തുപരി-
കീര്‍ത്തിപ്പതിന്നരുള്‍ക നാരായണായ നമഃ
ഇക്കണ്ടവിശ്വമതുമിന്ദ്രാദിദേവകളു-
മര്‍ക്കേന്ദുവഹ്നികളോടൊപ്പം ത്രിമൂര്‍ത്തികളും
അഗ്രേവിരാട് പുരുഷ! നിന്മൂലമക്ഷരവു-
മോര്‍ക്കായ് വരേണാമിഹ നാരായണായ നമഃ
ഈവന്നമോഹമകലെപ്പോവതിന്നുപുന-
രിവണ്ണമിള്ളൊരുപദേശങ്ങളില്ലുലകില്‍
ജീവന്നു കൃഷ്ണഹരി ഗോവിന്ദരാമ തിരു-
നാമങ്ങളൊന്നൊഴികെ നാരായണായ നമഃ
ഉള്ളില്‍ കനത്ത മദമാത്സര്യമെന്നിവക-
ളുല്ലൊരുകാലമുടനെന്നാകിലും മനസി
ചൊല്ലുന്നിതാരു തിരുനാമങ്ങളന്നവനു
നല്ലുഗതിക്കുവഴി നാരായണായ നമഃ
ഊരിന്നുവേണ്ട നിജഭാരങ്ങള്‍ വേണ്ടതിനു
നീരിന്നുവേണ്ട നിജദാരങ്ങള്‍ വേണ്ടതിനു
നാരായണാച്യുതഹരേയെന്നതിന്നൊരുവര്‍
നാവൊന്നേവേണ്ടു ഹരി നാരായണായ നമഃ
ഋതുവായപെണ്ണിന്നുമിരപ്പന്നുദാഹകനും
പതിതന്നുമഗ്നിയജനം ചെയ്തഭൂസുരനും
ഹരിനാമകീര്‍ത്തനമിതൊരുനാളുമാര്‍ക്കുമുട-
നരുതാത്തതല്ല ഹരിനാരായണായ നമഃ
ഋഭോഷനെന്നു ചിലര്‍ ഭാഷിക്കിലും ചിലര്‍ ക-
ളീപാപിയെന്നു പറയുന്നാകിലും മനസി
ആവോ നമുക്കു തിരിയായെന്നുറച്ചു തിരു-
നാമങ്ങള്‍ ചൊല്‍ക ഹരിനാരായണായ നമഃ
(നു)ലുസ്മാദിചേര്‍ത്തൊരു പൊരുത്തം നിനയ്ക്കിലുമി-
തജിതന്റെ നാമഗുണമതിനിങ്ങു വേണ്ട ദൃഡം
ഒരുകോടികോടിതവ തിരുനാമമുള്ളവയി-
ലരുതാത്തതില്ല ഹരിനാരായണായ നമഃ
നു(ലൂ)കാരമാദിമുതലായിട്ടു ഞാനുമിഹ
കൈകൂപ്പിവീണുടനിരക്കുന്നു നാഥനോടു
ഏകാന്തഭക്തിയകംഏവന്നുദിപ്പതിനു
വൈകുന്നതെന്തു ഹരിനാരായണായ നമഃ
ഏകാന്ത യോഗികളിലാക‍ാംക്ഷകൊണ്ടുപര-
മേകാന്തമെന്നവഴി പോകുന്നിതെന്മനവും
കാകന്‍ പറന്നു പുനരന്നങ്ങള്‍ പോയവഴി-
പോകുന്നപോലെ ഹരിനാരായണായ നമഃ
ഐയ്യഞ്ചുമഞ്ചുമുടനയ്യാറുമെട്ടുമുട-
നൗവണ്ണമെട്ടുമുടനെണ്‍മൂന്നുമേഴുമഥ
ചൊവ്വോടൊരഞ്ചുമപിരണ്‍റ്റൊന്നു തത്വമതില്‍
മേവുന്ന നാഥ ജയ നാരായണായ നമഃ
ഓതുന്ന ഗീതകളിതെല്ലമിതെന്നപൊരു-
ളേതെന്നു കാണ്മതിന്നു പോരാമനോബലവും
ഏതെങ്കിലും കിമപി കാരുണ്യമിന്നുതവ
സാധിക്കവേണ്ടു ഹരി നാരായണായ നമഃ
ഔദുംബരത്തില്‍ മശകത്തിന്നു തോന്നുമതില്‍
മീതേകദാപി സുഖമില്ലെന്നുതത്പരിചു
ചേതൊവിമോഹിനി മയക്കായ്‌ക നായതവ
ദേഹോഹമെന്നിവയില്‍ നാരായണായ നമഃ
അംഭോജസംഭവനുമന്‍പൊടുനീന്തിബത
വന്മോഹവാരിധിയിലെന്നേടമോര്‍ത്തു മമ
വന്‍പേടിപാരമിവനന്‍പേടാടായ്‌വതിന്നു
മുന്‍പേ തോഴാമടികള്‍ നാരായണായ നമഃ
അപ്പാശവും വടിയുമായ്ക്കൊണ്ടജാമിളനെ
മുല്പാടുചെന്നു കയറിട്ടൊരു കിങ്കരനെ
പില്‍പാടുചെന്നഥതറ്റുത്തോരുനാല്വരെയു-
മപ്പോലെനൗമി ഹരിനാരായണായ നമഃ
കഷ്ടം! ഭവാനെയൊരുപാണ്ഡ്യന്‍ ഭജിച്ചളവ-
ഗസ്ത്യേന നീ ബത! ശപിപ്പിച്ചതെന്തിനിഹ
നക്രേണ കാല്‍ക്കഥ കടിപ്പിച്ചന്തിനിതു-
മോര്‍ക്കാവതല്ല ഹരിനാരായണായ നമഃ
ഘര്‍മ്മാതപം കുളിര്‍നിലാവെന്നു തമ്പിയൊടു
ചെമ്മേ പറഞ്ഞു നിജപത്നീം പിരിഞ്ഞളവു
തന്നെതിരഞ്ഞുമറുകിച്ചാമൃഗാക്ഷികളെ
വൃന്ദാവനത്തിലഥ നാരായണായ നമഃ
ങാനം കണക്കെയുടനഞ്ചക്ഷരങ്ങളുടെ
ഊനം വരുത്തിയൊരുനക്തഞ്ചരിക്കു ബത!
കൂനോരു ദാസിയെ മനോജ്ഞാഗിയാക്കിയയതു-
മൊന്നല്ലെയാളു ഹരി നാരായണായ നമഃ
ചമ്മട്ടിപൂണ്ടുകടിഞ്ഞാണും മുറുക്കിയുട-
നിന്ദ്രാത്മജന്നുയുധി തേര്‍പൂട്ടിനിന്നുബത!
ചെമ്മേ മറഞ്ഞൊരുശരം കൊണ്ടുകൊന്നതുമൊ-
രിന്ദ്രാത്മജന്നെ ഹരി നാരായണായ നമഃ
ഛന്നത്വമാര്‍ന്നകനല്‍പോലെ നിറഞ്ഞുലകില്‍
ചിന്നുന്നനിന്മഹിമയാര്‍ക്കും തിരിക്കരുത്
അന്നന്നുകണ്ടതിനെ വാഴ്ത്തുന്നു മമുനിക-
ളെന്നത്രെ തോന്നി ഹരിനാരായണായ നമ:
ജന്തുക്കള്‍ വിലസീടുന്ന നിന്നുടയ
ബന്ധം വിടാതെ പരിപൂര്‍ണ്ണാത്മജനാസതതം
തന്തൗ മണിപ്രവാളകരഭേദങ്ങള്‍പോലെ പര-
മെന്തെന്തു ജാതമിഹ നാരായണായ നമഃ
ത്സങ്കാരനാദമിവയീഗീന്ദ്രനരുള്ളിലുമി-
തോന്നുന്നഗീതികളിലും പാല്പയോധിയിലും
ആകാശവീഥിയിലുമൊന്നായ് നിറഞ്ഞരുളു-
മാനന്ദരൂപി! ഹരിനാരായണായ നമഃ
ഞാനെന്നുമീശ്വരനിതെന്നും വളര്‍ന്നളവു
ജ്ഞാനദ്വയങ്ങള്‍ പലതുണ്ടായതിന്നുമിഹ
മോഹം നിമിത്തമതുപോകും പ്രകാരമപി
ചേതസ്സിലാക മമ നാരായണായ നമഃ
ടങ്കംകുരംഗവുമെടുത്തിട്ടു പതിയുടല്‍
ശംഖം രഥ‍ാംഗവുമെടുത്തിട്ടു പാതിയുടല്‍
ഏകാക്ഷരം തവഹി രൂപം നിനപ്പവനു
പോകുന്നുമോഹമതു നാരായണായ നമഃ
ഠായങ്ങള്‍ ഗീതമിവനാദപ്രയോഗമുട-
നേകശ്രുതീങ്കലൊരുമിക്കുന്നപോലെ പരം
ഏകാക്ഷരത്തിലിതടങ്ങുന്നു സര്‍വ്വവുമി-
താകാശസൂക്ഷ്മതനു നാരായണായ നമഃ
ഡംഭാദിദോഷമുടനെട്ടും കളഞ്ഞു ഹൃദി-
മുമ്പേനിജാസനമുറച്ചേകനഅഡിയുടെ
കമ്പം കളഞ്ഞു നിലയാറും കടപ്പതിന്നു
തുമ്പങ്ങള്‍ തീര്‍ക്ക ഹരിനാരായണായ നമഃ
ഢക്കാമൃദംഗതുടിതഅളങ്ങള്‍ കേട്ടനുഭ-
വിക്കാമിതിന്നിലയിലിന്നേടമോര്‍ത്തു മമ
പാര്‍ക്കുന്നതല്ലമനമാളാനബദ്ധകരി-
തീന്‍കണ്ടപോലെ ഹരിനാരായണായ നമഃ
ണത്വംവരും പരിചു കര്‍മ്മവ്യാപായമിഹ
മദ്ധേഭവിക്കിലുമതില്ലെങ്കിലും കിമപി
തത്വാദിയില്പരമുദിച്ചോരുബോധമനു-
ചിത്തേവരേണ്ടതിഹ നാരായണായ നമഃ
തത്വാര്‍ത്ഥമിത്ഥമഖിലത്തിന്നുമുണ്ടുബത!
സബ്ദങ്ങളുള്ളില്‍ വിലസീടുന്നതിന്നടിയില്‍
മുക്തിക്കുകാരണമിതേശബ്ദമെന്നുതവ
വാക്യങ്ങള്‍തന്നെ ഹരിനാരായണായ നമഃ
ഥല്ലിന്നു മീതെ പരമില്ലെന്നുമോര്‍ത്തുമുട-
നെല്ലാരോടും കുതറിവാപേശിയും സപദി
തള്ളിപ്പുറപ്പെടുമഹംബുദ്ധികൊണ്ടു ബത!
കൊല്ലുന്നു നീ ചിലരെ നാരായണായ നമഃ
ദംഭായ വന്മരമതിന്നുള്ളില്‍ നിന്നും ചില
കൊമ്പും തളിര്‍ത്തവധിയില്ലാത്ത കായ്‌കനികള്‍
അന്‍പേറിയത്തരുവില്‍ വാഴായ്‌വതിന്നുഗതി
നിന്‍ പാദഭക്തി ഹരി നാരായണായ നമഃ
ധന്യോഹമെന്നുമതി മന്യോഹമെന്നുമതി
പുണ്യങ്ങള്‍ ചെയ്ത പുരുഷന്‍ ഞാനിതെന്നു മതി
ഒന്നല്ലകാണ്‍കൊരു കൊടുങ്കാടുദന്തിമയ-
മൊന്നിച്ചു കൂറ്റിയതു നാരായണായ നമഃ
നന്നായി ഗതിക്കൊരു സഹസ്രാരധാരയില
തന്നീറ്റില്‍ നിങ്കരുണ വന്മാരി പെയ്‌തുപുനര്‍
മുന്നമ്മുളച്ചമുളഭക്തിക്കുവാഴ്‌ത്തുവതു-
മിന്നേ കൃപാനിലയ നാരായണായ നമ:
പലതുപറഞ്ഞു പകല്‍ കളയുന്നനാവുതവ
തിരുനാമകീര്‍ത്തനമിതറ്ഋഇനഅയ്‌ വരേണമിഹ
കലിയായ കാലമിതിലതുകൊണ്ടു മോക്ഷഗതി
എളുതെന്നുകേള്‍പ്പു ഹരിനാരായണായ നമഃ
ഫലമില്ലാതെ മമ വശമൊക്കലാ ജഗതി
മലമൂത്രമായതടി പലനാളിരുത്തിയുടന്‍
അളവില്ലാതെവെളിവകമേയുദിപ്പതിന്നു
കളയായ്‌കകാലമിനി നാരായണായ നമഃ
ബന്ധുക്കളര്‍ത്ഥഗൃഹപുത്രാദിജാലമതില്‍
ബന്ധിച്ചവന്നുലകില്‍ നിന്തത്വമോര്‍ക്കിലുമ-
തന്ധന്നു കാട്ടിയൊരു കണ്ണാടിപോലെ വരു-
മെന്നാക്കിടൊല്ല ഹരിനാരായണായ നമഃ
ഭക്ഷിപ്പതിന്നു ഗുഹപോലെ പിളര്‍ന്നുമുഖ-
മയ്യോകൃതാന്തനിഹ പിമ്പേ നടന്നു മമ
എത്തുന്നുദര്‍ദുരമുരത്തോടെ പിമ്പേയൊരു
സര്‍പ്പം കണക്കെ ഹരിനാരായണായ നമഃ
മന്നിങ്കല്‍ വന്നിഹ പിറന്നന്നുതൊട്ടു പുന-
രെന്തെന്നു വാങ്മനസുദേഹങ്ങള്‍ ചെയ്‌തതതു
എന്തിന്നി മേലിലതുമെല്ലാമെനിക്കു ഹൃദി-
സന്തോഷമായ്‌ വരിക നാരായണായ നമഃ
യാതൊന്നു കണ്ടതതു നാരായണപ്രതിമ
യാതൊന്നു കേള്‍പ്പതതു നാരായണശ്രുതികള്‍
യാതൊന്നു ചെയ്‌വതതു നാരായണാര്‍ച്ചണകള്‍
യാതൊന്നതൊക്കെ ഹരിനാരായണായ നമഃ
രവികോടി തുല്യമൊരു ചക്രം കരത്തിലിഹ
ഫണിരാജനെപ്പൊഴുമിരിപ്പാന്‍, കിടപ്പതിനും
അണിയുന്നതൊക്കെ വനമാലാദികൗസ്തുഭവു-
മകമേ ഭവിപ്പതിനു നാരായണായ നമഃ
ലക്ഷം പ്രകാരമൊടു സൃഷ്ടിപ്പതിന്നുമതു
രക്ഷിപ്പതിന്നുമതു ശിക്ഷിപ്പതിന്നുമിഹ
വിക്ഷേപമാവരണമീരണ്ടുശക്തികള-
തിങ്കേന്നുദിച്ചവകള്‍ നാരായണായ നമഃ
വദനം നമുക്കു ശിഖി വസനങ്ങള്‍ സന്ധ്യകളു-
മുദരം നമുക്കു ദധിയുലകേഴുരണ്ടുമിഹ
ഭുവനം നമുക്കു ശവനേത്രങ്ങള്‍ രാത്രിപക-
ലകമേ ഭവിപ്പതിനു നാരായണായ നമഃ
ശക്തിക്കു തക്ക വഴിയിത്ഥം ഭജിപ്പവനു
ഭക്ത്യാവിദേഹദൃഢവിശ്വാസമോടുമഥ
ഭക്ത്യാകടന്നു തവ തൃക്കാല്‍പിടിപ്പതിന-
യയ്‌ക്കുന്നതെന്നു ഹരിനാരായണായ നമഃ
ഷഡൈരികള്‍ക്കു വിളയാട്ടത്തിനാക്കരുതു
ചിത്ത‍ാംബുജം മമ തവാസ്ഥാനരംഗമിതു
തത്രാപി നിത്യവുമൊരിക്കാലിരുന്നരുള്‍ക
സത്യസവരൂപ1 ഹരി നാരായണായ നമഃ
സത്യം വദാമി മമ ഭൃത്യാദിവര്‍ഗ്ഗമതു-
മര്‍ത്ഥം കളത്രഗൃഹ പുത്രാദിജാലമതു-
മൊക്ക്ര്ത്വദര്‍പ്പണമതാക്കീട്ടു ഞാനുമിഹ
തൃക്കാല്‍ക്കല്‍ വീണുഹരി നാരായണായ നമഃ
ഹരനും വിരിഞ്ചനുമിതമരാധിനായകനു-
മറിയുന്നതില്ല തവ മറിമായതന്മഹിമ
അറിവായ്‌ മുതല്‍ക്കരളിലൊരുപോലെ നിന്നരുളും
പരജീവനില്‍തെളിക നാരായണായ നമ:
ളത്യം കലര്‍ന്നിതു ലകാരത്തിനപ്പരിചു
തത്വം നിനക്കിലൊരു ജീവത്വമുള്ളുതവ
കത്തുന്നപൊന്മണിവിളക്കെന്നപോലെ ഹൃദി
നില്‍ക്കുന്നനാഥ നരിനാരായണായ നമഃ
ക്ഷരിയായൊരക്ഷരമതിങ്കേന്നൂദിച്ചതിതു
ലിപിയേഴുമക്ഷരമിതെന്നങ്ങുരപ്പു ജനം
അറിയാവതല്ലതവപരമാക്ഷരസ്യപ്പൊരുള്‍
അറിയാറുമായ്‌ വരിക നാരായണായ നമ:
കരുണാപയോധി മമ ഗുരുനാഥനിസ്തുതിയെ
വിരവോടുപാര്‍ത്തു പിഴവഴിപോലെ തീര്‍ത്തരുള്‍ക
ദുരിതാബ്ധിതന്‍ നടുവില്‍ മറിയുന്നവര്‍ക്കു പര-
മൊരു പോതമായ് വരിക നാരായണായ നമഃ
മദമാത്സരാദികള്‍ മനസ്സില്‍ തൊടാതെ ജന-
മിതുകൊണ്ടു വാഴ്‌തുക നമുക്കും ഗതിക്കുവഴി
ഇതു കേള്‍ക്കതാനിതൊരു മൊഴിതാന്‍ പഠിപ്പവനും
പതിയാ ഭവ‍ാംബുധിയില്‍ നാരായണായ നമ:
നാരായണായ നമഃ നാരായണായ നമഃ
നാരായണായ നമഃ നാരായണായ നമഃ
നാരായണ, നരകസന്താപനാശക,
ജഗന്നാഥ വിഷ്ണു ഹരി നാരായണായ നമഃ
ഭജ ഗോവിന്ദം
ഭജ ഗോവിന്ദം ഭജ ഗോവിന്ദം,
ഗോവിന്ദം ഭജ മൂഢമതേ.
സമ്പ്രാപ്തേ സന്നിഹിതേ കാലേ,
ന ഹി ന ഹി രക്ഷതി ഡുകൃഞ് കരണേ ..1..
മൂഢ ജഹീഹി ധനാഗമതൃഷ്ണാം,
കുരു സദ്ബുദ്ധിമം മനസി വിതൃഷ്ണാം.
യല്ലഭസേ നിജകർമോപാത്തം,
വിത്തം തേന വിനോദയ ചിത്തം ..2..
നാരീസ്തനഭരനാഭീദേശം,
ദൃഷ്ട്വാ മാഗാ മോഹാവേശം.
ഏതന്മാൻസവസാദിവികാരം,
മനസി വിചിന്തയ വാരം വാരം ..3..
നലിനീദലഗതജലമതിതരലം,
തദ്വജ്ജീവിതമതിശയചപലം.
വിദ്ധി വ്യാധ്യഭിമാനഗ്രസ്തം,
ലോക ശോകഹതം ച സമസ്തം ..4..
യാവദ്വിത്തോപാർജനസക്ത:,
താവന്നിജപരിവാരോ രക്തഃ.
പശ്ചാജ്ജീവതി ജർജരദേഹേ,
വാർതാം കോഽപി ന പൃച്ഛതി ഗേഹേ ..5..
യാവത്പവനോ നിവസതി ദേഹേ,
താവത് പൃച്ഛതി കുശലം ഗേഹേ.
ഗതവതി വായൗ ദേഹാപായേ,
ഭാര്യാ ബിഭ്യതി തസ്മിൻകായേ ..6..
ബാലസ്താവത് ക്രീഡാസക്തഃ,
തരുണസ്താവത് തരുണീസക്തഃ.
വൃദ്ധസ്താവച്ചിന്താസക്തഃ,
പരേ ബ്രഹ്മണി കോഽപി ന സക്തഃ ..7..
കാ തേ കാന്താ കസ്തേ പുത്രഃ,
സംസാരോഽയമതീവ വിചിത്രഃ.
കസ്യ ത്വം വാ കുത അയാതഃ,
തത്ത്വം ചിന്തയ തദിഹ ഭ്രാതഃ ..8..
സത്സംഗത്വേ നിസ്സംഗത്വം,
നിസ്സംഗത്വേ നിർമോഹത്വം.
നിർമോഹത്വേ നിശ്ചലതത്ത്വം
നിശ്ചലതത്ത്വേ ജീവന്മുക്തിഃ ..9..
വയസി ഗതേ കഃ കാമവികാരഃ,
ശുഷ്കേ നീരേ കഃ കാസാരഃ.
ക്ഷീണേ വിത്തേ കഃ പരിവാരഃ,
ജ്ഞാതേ തത്ത്വേ കഃ സംസാരഃ ..10..
മാ കുരു ധനജനയൗവനഗർവം,
ഹരതി നിമേഷാത്കാലഃ സർവം.
മായാമയമിദമഖിലം ഹിത്വാ,
ബ്രഹ്മപദം ത്വം പ്രവിശ വിദിത്വാ ..11..
ദിനയാമിന്യൗ സായം പ്രാതഃ,
ശിശിരവസന്തൗ പുനരായാതഃ.
കാലഃ ക്രീഡതി ഗച്ഛത്യായുസ്തദപി
ന മുൻച്ത്യാശാവായുഃ ..12..
ദ്വാദശമഞ്ജരികാഭിരശേഷഃ
കഥിതോ വൈയാകരണസ്യൈഷഃ.
ഉപദേശോഽഭൂദ്വിദ്യാനിപുണൈഃ,
ശ്രീമച്ഛങ്കരഭഗവച്ചരണൈഃ ..13..
കാതേ കാന്താ ധന ഗതചിന്താ,
വാതുല കിം തവ നാസ്തി നിയന്താ.
ത്രിജഗതി സജ്ജനസം ഗതിരൈകാ,
ഭവതി ഭവാർണവതരണേ നൗകാ ..14..
ജടിലോ മുണ്ഡീ ലുഞ്ഛിതകേശഃ,
കാഷായാംബരബഹുകൃതവേഷഃ.
പശ്യന്നപി ച ന പശ്യതി മൂഢഃ,
ഉദരനിമിത്തം ബഹുകൃതവേഷഃ ..15..
അംഗം ഗലിതം പലിതം മുണ്ഡം,
ദശനവിഹീനം ജതം തുണ്ഡം.
വൃദ്ധോ യാതി ഗൃഹീത്വാ ദണ്ഡം,
തദപി ന മുഞ്ചത്യാശാപിണ്ഡം ..16..
അഗ്രേ വഹ്നിഃ പൃഷ്ഠേഭാനുഃ,
രാത്രൗ ചുബുകസമർപിതജാനുഃ.
കരതലഭിക്ഷസ്തരുതലവാസഃ,
തദപി ന മുഞ്ചത്യാശാപാശഃ ..17..
കുരുതേ ഗംഗാസാഗരഗമനം,
വ്രതപരിപാലനമഥവാ ദാനം.
ജ്ഞാനവിഹിനഃ സർവമതേന,
മുക്തിം ന ഭജതി ജന്മശതേന ..18..
സുര മന്ദിര തരു മൂല നിവാസഃ,
ശയ്യാ ഭൂതല മജിനം വാസഃ.
സർവ പരിഗ്രഹ ഭോഗ ത്യാഗഃ,
കസ്യ സുഖം ന കരോതി വിരാഗഃ ..19..
യോഗരതോ വാഭോഗരതോവാ,
സംഗരതോ വാ സംഗവീഹിനഃ.
യസ്യ ബ്രഹ്മണി രമതേ ചിത്തം,
നന്ദതി നന്ദതി നന്ദത്യേവ ..20..
ഭഗവദ് ഗീതാ കിഞ്ചിദധീതാ,
ഗംഗാ ജലലവ കണികാപീതാ.
സകൃദപി യേന മുരാരി സമർചാ,
ക്രിയതേ തസ്യ യമേന ന ചർചാ ..21..
പുനരപി ജനനം പുനരപി മരണം,
പുനരപി ജനനീ ജഠരേ ശയനം.
ഇഹ സംസാരേ ബഹുദുസ്താരേ,
കൃപയാഽപാരേ പാഹി മുരാരേ ..22..
രഥ്യാ ചർപട വിരചിത കന്ഥഃ,
പുണ്യാപുണ്യ വിവർജിത പന്ഥഃ.
യോഗീ യോഗനിയോജിത ചിത്തോ,
രമതേ ബാലോന്മത്തവദേവ ..23..
കസ്ത്വം കോഽഹം കുത ആയാതഃ,
കാ മേ ജനനീ കോ മേ താതഃ.
ഇതി പരിഭാവയ സർവമസാരം,
വിശ്വം ത്യക്ത്വാ സ്വപ്ന വിചാരം ..24..
ത്വയി മയി ചാന്യത്രൈകോ വിഷ്ണുഃ,
വ്യർഥം കുപ്യസി മയ്യസഹിഷ്ണുഃ.
ഭവ സമചിത്തഃ സർവത്ര ത്വം,
വാഞ്ഛസ്യചിരാദ്യദി വിഷ്ണുത്വം ..25..
ശത്രൗ മിത്രേ പുത്രേ ബന്ധൗ,
മാ കുരു യത്നം വിഗ്രഹസന്ധൗ.
സർവസ്മിന്നപി പശ്യാത്മാനം,
സർവത്രോത്സൃജ ഭേദാജ്ഞാനം ..26..
കാമം ക്രോധം ലോഭം മോഹം,
ത്യക്ത്വാഽത്മാനം ഭാവയ കോഽഹം.
ആത്മജ്ഞാന വിഹീനാ മൂഢാഃ,
തേ പച്യന്തേ നരകനിഗൂഢാഃ ..27..
ഗേയം ഗീതാ നാമ സഹസ്രം,
ധ്യേയം ശ്രീപതി രൂപമജസ്രം.
നേയം സജ്ജന സംഗേ ചിത്തം,
ദേയം ദീനജനായ ച വിത്തം ..28..
സുഖതഃ ക്രിയതേ രാമാഭോഗഃ,
പശ്ചാദ്ധന്ത ശരീരേ രോഗഃ.
യദ്യപി ലോകേ മരണം ശരണം,
തദപി ന മുഞ്ചതി പാപാചരണം ..29..
അർഥംമനർഥം ഭാവയ നിത്യം,
നാസ്തി തതഃ സുഖലേശഃ സത്യം.
പുത്രാദപി ധനഭജാം ഭീതിഃ,
സർവത്രൈഷാ വിഹിതാ രീതിഃ ..30..
പ്രാണായാമം പ്രത്യാഹാരം,
നിത്യാനിത്യ വിവേകവിചാരം.
ജാപ്യസമേത സമാധിവിധാനം,
കുർവവധാനം മഹദവധാനം ..31..
ഗുരുചരണാംബുജ നിർഭര ഭക്തഃ,
സംസാരാദചിരാദ്ഭവ മുക്തഃ.
സേന്ദ്രിയമാനസ നിയമാദേവം,
ദ്രക്ഷ്യസി നിജ ഹൃദയസ്ഥം ദേവം ..32..
മൂഢഃ കശ്ചന വൈയാകരണോ,
ഡുകൃഞ്കരണാധ്യയന ധുരിണഃ.
ശ്രീമച്ഛമ്കര ഭഗവച്ഛിഷ്യൈ,
ബോധിത ആസിച്ഛോധിതകരണഃ ..33..
ഭജഗോവിന്ദം ഭജഗോവിന്ദം,
ഗോവിന്ദം ഭജമൂഢമതേ.
നാമസ്മരണാദന്യമുപായം,
നഹി പശ്യാമോ ഭവതരണേ ....
Njanappana
Krishna Krishna Mukunda Janaaradana
Krishna Govinda Naaraayana Hare
Achyuthaananda Govinda Maadhava
Sachithaananda Naarayana hare
Gurunaadhan thuna cheyka santhatham
Thirunaamangal naavinmeleppozhum
Piriyaatheyirikkanam nammude
Nara janmam saphalamaakkeduvaan
Innaleyolam enthenn arinjeela
Ini naaleyum enthenn arinjeela
Innikkanda thadikku vinaasavu-
Minna neram ennethumarinjeela
Kandukandangirikkum janangale
Kandillennu varuthunnathum bhavaan
Randu naalu dinam kondoruthane
Thandiletti nadathunnathum bhavaan
Maalika mukaleriya mannante
Tholil maaraappu kettunnathum bhavaan
Kandaal ottariyunnu chilarithu
Kandaalum thiryaa chilarkkethumme
Kandathonnume sathyam allennathu
Mumbe kandariyunnithu chilar
Manu jaathiyil thanne palavidham
Manssinnu vishesham undorkanam
Palarkkum ariyenam ennittallo
Pala jaathi parayunnu saasthrangal
Karmathiladhikaari janangalkku
Karma saasthrangalundu palavidham
Saankhya saasthrangal yogangalenniva
Sankhyayillathu nilkkatte sarvavum
Chuzhannidunna samsaara chakrathi-
luzhannidum mamukkarinjjeeduvaan
Arivulla mahatthukkal undoru
Paramaardham arul cheyth irikkunnu
Eluthaayittu mukthi labhippanai
Chevi thannithu kelppinellavarum
Nammeyokkeyum bandhicha saadahanam
Karmam ennariyendathu mumbinaal
Munnam ikkanda viswam aseshavum
Onnayulloru jyothi swaroopamai
Onnum chennangu thannodu pattaathe
Onninum chennu thaanum valayathe
Onnonnai ninaikkum janangalkku
Onnukond arivaakunna vasthuvai
Onnilumm ariyaatha janagalku
Onnu kondum thiriyaatha vasthuvai
Onnu pole yonnillaathe yullathi-
nonnunaay ulloru jeeva swaroopamai
Onnilum oru bandham illatheyai
Ninn avan thanne viswam chamachu pol
Moonnum onnil adaangaunnu pinneyum
Onnumilla pol viswam annerath
Onnu kondu chamachoru viswathil
Moonnayittulla karmangalokkeyum
Punya karmangal paapa karmangalum
Punya paapangal misramaam karmavum
Moonu jaathi niroopichu kaanumbol
Moonnu kondum thalikkunna jeevane
Ponnin changala yonni pparanjathi-
lonnirumbu kondennathre bhedangal
Randinaalumeduthu panicheytha
Changalayallo misramaam karmavum
Brahmavaadeeyayyechayerumbolam
Karmabadhanmaarennatharijaalum
Bhuvanangale srishtikkayennathum
Bhunanthya pralayam kazhivolam
Karmapaasathe lankhikkayennathu
Brahmaavinnumeluthalla nirnayam
Dikpaalakanmaarumavvannamororo
Dikku thorum thalachu kidakkunnu
Alpakarmikalaakiya naamella-
malpakaalam kondororo janthukkal
Garbha paathrathil pukkum purappettum
Karmam kondu kalikkunnathingane
Narakathil kidakkunna jeevan poi
Durithangalodungi manassinte
Paripaakavum vannu kramathaale
Narajaathiyil vannu pirannittu
Sukrutham cheythu melppottu poyavar
Sukhichidunnu sathyalokatholam
Salkarmam kondu melpottu poyavar
Swargathinkal irunnu sukhikkunnu
Sukruthangalumokke odungumbol
Paripaakavumellolamillavar
Parichodangirunnittu bhoomiyil
Jaatharaai; duritham cheythu chathavar
Vannora dduddinathin bhalamai
Pinneppoi narakathil veezhunu
Suralokathil ninnoru jeevan poi
Naraloke maheesuranaakunnu
Chandakarmangal cheythavan chaakumbol
Chandaala kulathinkalppirakkunnu
Asuranmaar suranmarayeedunnu
Amaranmaar marangal aayeedunnu
Ajam chathu gajamai pirakkunnu
Gajam chathangajavumayeedunnu
Nari chathu naranai pirakkunnu
Naari chathudan oriyai pokunnu
Kripa koodaathe peedippicheedunna
Nripan chathu krimiyaai pirakkunnu
Eacha chathoru poocha yayeedunnu
Easwarante vilaasangalingane
Keezhmelingane mandunna jeevanmaar
Bhoomiyeennathre nedunnu karmangal
Seemayillatholam pala karmangal
Bhoomiyeennathre nedunnu jeevanmaar
Angane cheythu nedi marichuda-
nanya lokangal oronnil oronnil
Chennirunnu bhujikkunnu jeevanmaar
Thangal cheythoru karmangal than bhalam
Odungidum athottunaal chellumbol
Udane vannu nedunnu pinneyum
Thante thante grihathinkal ninnudan
Kondu ponna dhanam kondu naamellam
Mattengaanumoredathirunnittu
Vittoonennu parayum kanakkine
Karmangalkku vilabhoomiyaakiya
Janmadesamibhoomiyennarinjaalum
Karmanaasam varuthenamenkilum
Chemme mattengum saadhiyaa nirnnayam
Bhaktanmaarkkum mumukshu janangalkkum
Saktharaaya vishayee janangalkkum
Ischicheedunnathokke kkodukkuthidum
Viswa maathaavu bhoomi siva siva
Viswanaathante moolaprakrithi thaan
Prathyakshena vilangunnu bhoomiyaay
Avaneethala paalanathinnallo
Avathaarangalum palathorkkumbol
Athukondu visheshichum bhoolokam
Pathinnaallilumthamamennallo
Veda vaadikalaaya munikalum
Vedavum bahumaanichu chollunnu
Lavanaabudhimadhye vilangunna
Jambu dweeporu yojana lakshavum
Saptha dweepukalundathilethrayum
Uthamamennu vaazhthunnu pinneyum
Bhoopadmathinnu karnikayaayittu
Bhoodharendranthilallo nilkunnu
Ithilombathu ghandangalundallo
Athiluthamam bhaaratha bhoothalam
Sammathanmaaraaya maamuni sreshtanmaar
Karmakshethramennallo parayunnu
Karma beejam atheennu mulaiakkendoo
Brahma lokathirikkunnavarkalkkum
Karma beejam varattikkalanjudan
Janmanaasam varuthenamenkilum
Bhaarathamaaya ghandamozhinjulla
Paarilengumeluthalla nirnnayam
Athra mukhyamaayulloru bhaaratha-
mipradesamennellarumorkkanam
Yugam naalilum nallu kaliyugam
Sughame thanne mukti varuthuvaan
Krishna! Krishna! Mukunda! Janaardana!
Krishna! Govinda! Rama! enningane
Thirunaama sankeerthanamenniye
Mattillethume yathnamarijaalum
Athu chinthichu mattulla lokangal
Pathimoonnilumulla janangalum
Mattu dweepukalaarilumullorum
Mattu ghandangalettilumullorum
Mattu moonnu yugangalillorum
Mukti thangalkku saadhyamallaykayaal
Kalikaalthe, bhaaratha ghandathe
Kalithaadaram kaivanangeedunnu
Athil vannoru pullaayittenkilum
Ithukaalam janichukondeeduvaan
Yogyatha varautheeduvaan thakkoru
Bhaagyam poraathe poyallo daivame!
Bhaaratha ghandathinkal pirannoru
Maanusharkkum kalikkum namaskaaram
Ennellam pukazhtheedunnu mattullor
Ennathathenthinu naam paranjeedunnu?
Kaalaminnu kaliyugamallayo
Bhaarathamipradeshavumallayo
Nammalellam naranmaarumallayo
Chemme nannai niroopippenellarum
Hari naamangalillathe pokayo
Narakangalil pedi kurakayo
Naavu koodaathe janmamathaakayo
Namukkinni vinaasamillaykayo
Kashtam kashtam! Niroopanam koodaathe
Chuttu thinnunnu janmam pazhuthe naam!
Ethra janmam prayaasappettikkaalam
Athra vannu pirannu sukruthathaal
Ethra janmam malathil kazhinjathum
Ethra janmam jalathil kazhinjathum
Ethra janmangal mannil kazhinjathum
Ethra janmam marangalai ninnathum
Ethra janmam marichu nadannathum
Ethra janmam mrigunagal pasukkalai
Athra vannitteevannam labhichoru
Marthya janmathin mumbe kazhichu naam
Ethrayum panippettingu maathaavin
Garbha paathrahil veenatharinjaalum
Pathu maasam vayattil kazhinju poi
Pathu pantheeraandunniyaayittum poi
Thannethaanabhimaanichu pinnedam
Thannethaanariyaathe kazhiyunnu
Ithra kaalamirikkuminiyennum
Sathyamo namukkethumonnillallo
Neerppola poleyulloru dehathil
Veerppu maathramundigane kaanunnu
Orthariyaathe padu pedunneram
Nerthu pokumathenne parayavoo
Athra maathramirikkunna nerathu
Keerthicheedunnathilla thirunaamam
Sthaana maanangal cholli kkalhichu
Naanam kettu nadakkunnithu chilar
Mada malsaram chinthichu chinthichu
Mathi kettu nadakkunnithu chilar
Chanchalaakshimaar veeduakalil pukku
Kunchi raamanaai aadunnithu chilar
Kolakangalil sevakaraayittu
Kolam ketti njeliyunnithu chilar
Saanthi cheythu pularthuvaanaayittu
Sandhyayolam nadakkunnithu chilar
Ammaikkum punachanum bhaaryakkum
Unmaan polum kodukkunnilla chilar
Agni saakshini aayoru pathniye
Swapnathil polum kaanunnilla chilar
Sathukkal kandu sikshichu chollumbol
Sathruveppole krudhikkunnoo chilar
Vandithanmaare-kkaanunna nerathu
Nindichathre parayunnithu chilar;
Kaanka nammude samsaaram kondathre
Viswameevannam nilpuvennum chilar
Brahmanyam kondu kunthichu kunthichu
Brahmavu-meni-kkokkayennu chilar
Ardhaasaykku viruthu vilippaan
Agnihothraathi cheyyunnithu chilar
Swarnangal navaratnagale-kkondum
Ennam koodaathe vilkkunnithu chilar
Mathebham kondu kachavadam cheythu
Uthama-thuragangalathu-kondum
Athrayumalla kappal vechittu-
methra nedunnithardham siva! siava!
Vrithiyum kettu dhoortharaayeppozhum
Ardhathe kothichathre nashikkunnu
Ardhamethra valareyundaayaalum
Thripthiyaakaa manassinoru kaalam
Pathu kittukil nooru mathiyennum
Sathamaakil sahasram mathiyennum
Aayiram panam kayyil undaakumbol
Aayutha-maakil-aascharya-mennathum
Aasayaayulla paasamithin-keennu
Ver pidaathe karerunnu melku mel
Swathukkal chennirunnaalaayardhathil
Vervidaathe karerunnu melkumel
Sathhukkal chennirunnaalaayrdhathil
Swalpamaathram kodaa chila dushtanmaar
Chathupom neram vasthramthu polum-
othidaa kondu povaan orutharkum
Pashchathapam orellola-millathe
Viswasapaathakathe karuthunnu
Vithamthilaasa pattuka hethuvai
Sathyathe thyagikkunnu chilaraho!
Sathyamennathu brahmam-athu-thanne
Sathyamennu karuthunnu sathukkal
Vidya kondariyenda-thariyaathe
Vidwaanennu nadikkunnithu chilar
Kumkumathinte gandhamariyaathe
Kumkukumam chumakkum garbhadam pole
Krishna Krishna ! niroopichu kaanumpol
Thrishna konde bhramikkunnithokkeyum
Enniyenni kkuraikkunnuthiyaayussum
Mandi mandi kkarerunnu mohavum
Vannuvonam kazhinju vishuvennum
Vannillallo thiruvaathirayennum
Kumbha maasathilaakunnu nammude
Janma nakshathram aswathi naalennum
Sradhamundaho vrischika maasathil
Sadyayonnum-elutahlliini-yennum
Unniyundaai velpichathiloru
Unniyundaai kandaavoo njaanennum;
Konikkal thanne vanna nilamini-
Kkaana-mannann-eduppikkaruhtennum
Idhamoronnu chinthichirikkave
Chathu pokunnu paavam Siva! Siva!
Enthinithra paranju visheshippichum
Chinthicheeduvin aavolam ellaarum
Karmathinte valippavum ororo
Janmangal palathum kazhinennathum
Kaalaminnu kaliyugamaaythum
Bharatha gandathinte valippavum
Athil vannu pirannathum ethranaal
Pazhuthe thanne poya prakaaravum
Aayussinte pramaanamillathathum
Aarogyathodirikkunnavasthayum
Innu naamasankeerthanam kondudan
Vannu koodum purushaardha mennathum
Iniyulla naraka bhayangalum
Innu vendum niroopanam okkeyum
Enthinu vridhaa kaalam kaayunnu
Vaikuntathinu poikkolvinellavarum
Koodiyalla pirakkunna nerathu
Koodiyalla marikkunna nerathu
Mandheyingane kaanunna nerath
Malsarikkunnathenthinnu naam vridhaa?
Ardhamo purushaardhamirkkave
Ardhathinnu kothikkunnathenthu naam
Madhyaahnarkka prakaasamirikave
Ghandyothatheyo maanichu kollendu
Unni krishnan manassil kkalikkumbol
Unnikal mattu venamo makkalai?
Mithrangal namukkethra Siva Siva
Vishnuvum bhakthanmaarille bhuvanathil?
Maaya kaattum vilaasangal kaanumbol
Jaaya kaattum vilaasangal goshtikal
Bhuvanathile bhoothikalokkeyum
Bhuvanam namukkaithu thanne
Viswanaathan pithaavu namukkellam
Viswa dhaathri charaachara maathaavum
Aschanum punar ammayum undallo
Rakshicheeduvaanulla naalokkeyum
Bhikshaadanam nallorannavum undallo
Bhakshicheeduka thanne paniyullu
Sakthi koodaathe naamangal eppozhum
Bhakthi poondu japikkenam nmmude
Sidha kaalam kazhivolam ee vannam
Sradhayode vasikkenam evarum
Kaanaakunna charachara jeeviye
Naanam kaivittu kooppi sthuthikkanam
Harishaasru paripluthanaayittu
Purushaadikalokke sahichudan
Sajjanangale kaanunna nerath
Lajja koodaathe veenu namikkanam
Bhakthi thannil muzhuki chamanjudan
Mathane ppole nritham kuthikkanam
Paarilnagane sancharicheedumbol
Praarabdhangal ashesham ozhinjidum
Vidhicheedunna karmam onnodungumbol
Pathichidunnu deha moredath
Kothicheedunna brahmathe kandittu
Kuthicheedunnu jeevanum appozhe
Sakthi verittu sancharicheedumbol
Paathramaayilla yennathu kondethum
Parithaapam manassil muzhukkonde
Thiru naamathin maahaathmyam kettalum
Jaathi paarkiloranthyajanaakilum
Vedavaadi maheesuranaakilum
Naavu koodaathe jaathamaaraakiya
Mookareyangozhichulla maanushar
Ennamatta thiru naammullathil
Onnu maathram orikkal oru dinam
Swasthanaayittirikkumbozhenkilum
Swapnathil Thaanariyatheyenkilum
Mattonnayipparihasichennakilum
Mattorutharkkum vendiyennakilum
Ethu dikkilirikkilum thannude
Naavu kondithu cholliyennakilum
Athumalloru neram oru dinam
Chevi kondithu kettu vennakilum
Janma saaphalyamappozhe vannu poi
Brahma sayoojyam kitteedumennallo
Srredharaachaaryan thaanum paranjithu
Baadaraayanan thaanum arul cheythu
Geethayum paranjeedunnathengane
Vedavum bahumaanichu chollunnu
Aamodam poondu choolluvin naamangal
Aanandam poondu brahmathil cheruvan
Mathiyundenkilokke mathiyithu
Thiru naamathin maahathmayamaamithu
Pizhayaakilum Pizhakedennakilum
Thiruvullamarulka bhagavaane !
BHAJA GOVINDAM
bhaja gōvindaṃ bhaja gōvindaṃ
gōvindaṃ bhaja mūḍhamatē ।
samprāptē sannihitē kālē
nahi nahi rakṣati ḍukriṅkaraṇē ॥ 1 ॥
mūḍha jahīhi dhanāgamatṛṣṇāṃ
kuru sadbuddhim manasi vitṛṣṇām ।
yallabhasē nija karmōpāttaṃ
vittaṃ tēna vinōdaya chittam ॥ 2 ॥
nārī stanabhara nābhīdēśaṃ
dṛṣṭvā mā gā mōhāvēśam ।
ētanmāṃsa vasādi vikāraṃ
manasi vichintayā vāraṃ vāram ॥ 3 ॥
naḻinī daḻagata jalamati taraḻaṃ
tadvajjīvita matiśaya chapalam ।
viddhi vyādhyabhimāna grastaṃ
lōkaṃ śōkahataṃ cha samastam ॥ 4 ॥
yāvad-vittōpārjana saktaḥ
tāvan-nijaparivārō raktaḥ ।
paśchājjīvati jarjara dēhē
vārtāṃ kōpi na pṛchChati gēhē ॥ 5 ॥
yāvat-pavanō nivasati dēhē
tāvat-pṛchChati kuśalaṃ gēhē ।
gatavati vāyau dēhāpāyē
bhāryā bibhyati tasmin kāyē ॥ 6 ॥
bāla stāvat krīḍāsaktaḥ
taruṇa stāvat taruṇīsaktaḥ ।
vṛddha stāvat-chintāmagnaḥ
paramē brahmaṇi kōpi na lagnaḥ ॥ 7 ॥
kā tē kāntā kastē putraḥ
saṃsārōyamatīva vichitraḥ ।
kasya tvaṃ vā kuta āyātaḥ
tatvaṃ chintaya tadiha bhrātaḥ ॥ 8 ॥
satsaṅgatvē nissaṅgatvaṃ
nissaṅgatvē nirmōhatvam ।
nirmōhatvē niśchalatattvaṃ
niśchalatattvē jīvanmuktiḥ ॥ 9 ॥
vayasi gatē kaḥ kāmavikāraḥ
śuṣkē nīrē kaḥ kāsāraḥ ।
kṣīṇē vittē kaḥ parivāraḥ
jñātē tattvē kaḥ saṃsāraḥ ॥ 10 ॥
mā kuru dhanajana yauvana garvaṃ
harati nimēṣāt-kālaḥ sarvam ।
māyāmayamidam-akhilaṃ hitvā
brahmapadaṃ tvaṃ praviśa viditvā ॥ 11 ॥
dina yāminyau sāyaṃ prātaḥ
śiśira vasantau punarāyātaḥ ।
kālaḥ krīḍati gachChatyāyuḥ
tadapi na muñchatyāśāvāyuḥ ॥ 12 ॥
dvādaśa mañjarikābhira śēṣaḥ
kathitō vaiyā karaṇasyaiṣaḥ ।
upadēśō bhūd-vidyā nipuṇaiḥ
śrīmachChaṅkara bhagavachCharaṇaiḥ ॥ 13 ॥
kā tē kāntā dhana gata chintā
vātula kiṃ tava nāsti niyantā ।
trijagati sajjana saṅgatirēkā
bhavati bhavārṇava taraṇē naukā ॥ 14 ॥
jaṭilō muṇḍī luñjita kēśaḥ
kāṣāyānbara bahukṛta vēṣaḥ ।
paśyannapi cha na paśyati mūḍhaḥ
udara nimittaṃ bahukṛta vēṣaḥ ॥ 15 ॥
aṅgaṃ galitaṃ palitaṃ muṇḍaṃ
daśana vihīnaṃ jātaṃ tuṇḍam ।
vṛddhō yāti gṛhītvā daṇḍaṃ
tadapi na muñchatyāśā piṇḍam ॥ 16 ॥
agrē vahniḥ pṛṣṭhē bhānuḥ
rātrau chubuka samarpita jānuḥ ।
karatala bhikṣas-tarutala vāsaḥ
tadapi na muñchatyāśā pāśaḥ ॥ 17 ॥
kurutē gaṅgā sāgara gamanaṃ
vrata paripālanam-athavā dānam ।
jñāna vihīnaḥ sarvamatēna
bhajati na muktiṃ janma śatēna ॥ 18 ॥
suramandira taru mūla nivāsaḥ
śayyā bhūtalam-ajinaṃ vāsaḥ ।
sarva parigraha bhōgatyāgaḥ
kasya sukhaṃ na karōti virāgaḥ ॥ 19 ॥
yōgaratō vā bhōgaratō vā
saṅgaratō vā saṅgavihīnaḥ ।
yasya brahmaṇi ramatē chittaṃ
nandati nandati nandatyēva ॥ 20 ॥
bhagavadgītā kiñchidadhītā
gaṅgā jalalava kaṇikā pītā ।
sakṛdapi yēna murārī samarchā
kriyatē tasya yamēna na charchā ॥ 21 ॥
punarapi jananaṃ punarapi maraṇaṃ
punarapi jananī jaṭharē śayanam ।
iha saṃsārē bahu dustārē
kṛpayāpārē pāhi murārē ॥ 22 ॥
rathyā charpaṭa virachita kanthaḥ
puṇyāpuṇya vivarjita panthaḥ ।
yōgī yōga niyōjita chittaḥ
ramatē bālōnmattavadēva ॥ 23 ॥
kastvaṃ kōhaṃ kuta āyātaḥ
kā mē jananī kō mē tātaḥ ।
iti paribhāvaya nija saṃsāraṃ
sarvaṃ tyaktvā svapna vichāram ॥ 24 ॥
tvayi mayi sarvatraikō viṣṇuḥ
vyarthaṃ kupyasi mayyasahiṣṇuḥ ।
bhava samachittaḥ sarvatra tvaṃ
vāñChasyachirād-yadi viṣṇutvam ॥ 25 ॥
śatrau mitrē putrē bandhau
mā kuru yatnaṃ vigraha sandhau ।
sarvasminnapi paśyātmānaṃ
sarvatrōt-sṛja bhēdājñānam ॥ 26 ॥
kāmaṃ krōdhaṃ lōbhaṃ mōhaṃ
tyaktvātmānaṃ paśyati sōham ।
ātmajñnāna vihīnā mūḍhāḥ
tē pachyantē naraka nigūḍhāḥ ॥ 27 ॥
gēyaṃ gītā nāma sahasraṃ
dhyēyaṃ śrīpati rūpam-ajasram ।
nēyaṃ sajjana saṅgē chittaṃ
dēyaṃ dīnajanāya cha vittam ॥ 28 ॥
sukhataḥ kriyatē rāmābhōgaḥ
paśchāddhanta śarīrē rōgaḥ ।
yadyapi lōkē maraṇaṃ śaraṇaṃ
tadapi na muñchati pāpācharaṇam ॥ 29 ॥
arthamanarthaṃ bhāvaya nityaṃ
nāsti tataḥ sukha lēśaḥ satyam ।
putrādapi dhanabhājāṃ bhītiḥ
sarvatraiṣā vihitā rītiḥ ॥ 30 ॥
prāṇāyāmaṃ pratyāhāraṃ
nityānitya vivēka vichāram ।
jāpyasamēta samādhi vidhānaṃ
kurva vadhānaṃ mahad-avadhānam ॥ 31 ॥
guru charaṇāmbhuja nirbharabhaktaḥ
saṃsārād-achirād-bhava muktaḥ ।
sēndiya mānasa niyamādēvaṃ
drakṣyasi nija hṛdayasthaṃ dēvam ॥ 32 ॥
mūḍhaḥ kaśchina vaiyākaraṇō
ḍukṛṇkaraṇādhyayana dhurīṇaḥ ।
śrīmachChaṅkara bhagavachchiṣyaiḥ
bōdhita āsīchChōdita karaṇaiḥ ॥ 33 ॥
பஜ கோவிந்தம்
பஜ கோவிந்தம் பஜ கோவிந்தம்,
கோவிந்தம் பஜ மூஃடமதே.
ஸம்ப்ராப்தே ஸந்நிஹிதே காலே,
ந ஹி ந ஹி ரக்ஷதி டுக்ருஞ் கரணே ..1..
மூஃட ஜஹீஹி தநாகமத்ருஷ்ணாம்,
குரு ஸத்புத்திமம் மனஸி வித்ருஷ்ணாம்.
யல்லபஸே நிஜகர்மோபாத்தம்,
வித்தம் தேன வினோதய சித்தம் ..2..
நாரீஸ்தனபரநாபீதேஷம்,
த்ருஷ்ட்வா மாகா மோஹாவேஷம்.
ஏதன்மான்ஸவஸாதிவிகாரம்,
மனஸி விசிந்தய வாரம் வாரம் ..3..
நலினீதலகதஜலமதிதரலம்,
தத்வஜ்ஜீவிதமதிஷயசபலம்.
வித்தி வ்யாத்யபிமானக்ரஸ்தம்,
லோக ஷோகஹதம் ச ஸமஸ்தம் ..4..
யாவத்வித்தோபார்ஜனஸக்த:,
தாவந்நிஜபரிவாரோ ரக்த꞉.
பஷ்சாஜ்ஜீவதி ஜர்ஜரதேஹே,
வார்தாம் கோ(அ)பி ந ப்ருச்சதி கேஹே ..5..
யாவத்பவனோ நிவஸதி தேஹே,
தாவத் ப்ருச்சதி குஷலம் கேஹே.
கதவதி வாயௌ தேஹாபாயே,
பார்யா பிப்யதி தஸ்மின்காயே ..6..
பாலஸ்தாவத் க்ரீடாஸக்த꞉,
தருணஸ்தாவத் தருணீஸக்த꞉.
வ்ருத்தஸ்தாவச்சிந்தாஸக்த꞉,
பரே ப்ரஹ்மணி கோ(அ)பி ந ஸக்த꞉ ..7..
கா தே காந்தா கஸ்தே புத்ர꞉,
ஸம்ஸாரோ(அ)யமதீவ விசித்ர꞉.
கஸ்ய த்வம் வா குத அயாத꞉,
தத்த்வம் சிந்தய ததிஹ ப்ராத꞉ ..8..
ஸத்ஸங்கத்வே நிஸ்ஸங்கத்வம்,
நிஸ்ஸங்கத்வே நிர்மோஹத்வம்.
நிர்மோஹத்வே நிஷ்சலதத்த்வம்
நிஷ்சலதத்த்வே ஜீவன்முக்தி꞉ ..9..
வயஸி கதே க꞉ காமவிகார꞉,
ஷுஷ்கே நீரே க꞉ காஸார꞉.
க்ஷீணே வித்தே க꞉ பரிவார꞉,
ஜ்ஞாதே தத்த்வே க꞉ ஸம்ஸார꞉ ..10..
மா குரு தனஜனயௌவநகர்வம்,
ஹரதி நிமேஷாத்கால꞉ ஸர்வம்.
மாயாமயமிதமகிலம் ஹித்வா,
ப்ரஹ்மபதம் த்வம் ப்ரவிஷ விதித்வா ..11..
தினயாமின்யௌ ஸாயம் ப்ராத꞉,
ஷிஷிரவஸந்தௌ புனராயாத꞉.
கால꞉ க்ரீடதி கச்சத்யாயுஸ்ததபி
ந முன்ச்த்யாஷாவாயு꞉ ..12..
த்வாதஷமஞ்ஜரிகாபிரஷேஷ꞉
கதிதோ வையாகரணஸ்யைஷ꞉.
உபதேஷோ(அ)பூத்வித்யாநிபுணை꞉,
ஷ்ரீமச்சங்கரபகவச்சரணை꞉ ..13..
காதே காந்தா தன கதசிந்தா,
வாதுல கிம் தவ நாஸ்தி நியந்தா.
த்ரிஜகதி ஸஜ்ஜனஸம் கதிரைகா,
பவதி பவார்ணவதரணே நௌகா ..14..
ஜடிலோ முண்டீ லுஞ்சிதகேஷ꞉,
காஷாயாம்பரபஹுக்ருதவேஷ꞉.
பஷ்யன்னபி ச ந பஷ்யதி மூட꞉,
உதரநிமித்தம் பஹுக்ருதவேஷ꞉ ..15..
அங்கம் கலிதம் பலிதம் முண்டம்,
தஷனவிஹீனம் ஜதம் துண்டம்.
வ்ருத்தோ யாதி க்ருஹீத்வா தண்டம்,
ததபி ந முஞ்சத்யாஷாபிண்டம் ..16..
அக்ரே வஹ்னி꞉ ப்ருஷ்டேபானு꞉,
ராத்ரௌ சுபுகஸமர்பிதஜானு꞉.
கரதலபிக்ஷஸ்தருதலவாஸ꞉,
ததபி ந முஞ்சத்யாஷாபாஷ꞉ ..17..
குருதே கங்காஸாகரகமனம்,
வ்ரதபரிபாலனமதவா தானம்.
ஜ்ஞானவிஹின꞉ ஸர்வமதேன,
முக்திம் ந பஜதி ஜன்மஷதேன ..18..
ஸுர மந்திர தரு மூல நிவாஸ꞉,
ஷய்யா பூதல மஜினம் வாஸ꞉.
ஸர்வ பரிக்ரஹ போக த்யாக꞉,
கஸ்ய ஸுகம் ந கரோதி விராக꞉ ..19..
யோகரதோ வாபோகரதோவா,
ஸங்கரதோ வா ஸங்கவீஹின꞉.
யஸ்ய ப்ரஹ்மணி ரமதே சித்தம்,
நந்ததி நந்ததி நந்தத்யேவ ..20..
பகவத் கீதா கிஞ்சிததீதா,
கங்கா ஜலலவ கணிகாபீதா.
ஸக்ருதபி யேன முராரி ஸமர்சா,
க்ரியதே தஸ்ய யமேன ந சர்சா ..21..
புனரபி ஜனனம் புனரபி மரணம்,
புனரபி ஜனனீ ஜடரே ஷயனம்.
இஹ ஸம்ஸாரே பஹுதுஸ்தாரே,
க்ருபயா(அ)பாரே பாஹி முராரே ..22..
ரத்யா சர்பட விரசித கந்த꞉,
புண்யாபுண்ய விவர்ஜித பந்த꞉.
யோகீ யோகநியோஜித சித்தோ,
ரமதே பாலோன்மத்தவதேவ ..23..
கஸ்த்வம் கோ(அ)ஹம் குத ஆயாத꞉,
கா மே ஜனனீ கோ மே தாத꞉.
இதி பரிபாவய ஸர்வமஸாரம்,
விஷ்வம் த்யக்த்வா ஸ்வப்ன விசாரம் ..24..
த்வயி மயி சான்யத்ரைகோ விஷ்ணு꞉,
வ்யர்தம் குப்யஸி மய்யஸஹிஷ்ணு꞉.
பவ ஸமசித்த꞉ ஸர்வத்ர த்வம்,
வாஞ்சஸ்யசிராத்யதி விஷ்ணுத்வம் ..25..
ஷத்ரௌ மித்ரே புத்ரே பந்தௌ,
மா குரு யத்னம் விக்ரஹஸந்தௌ.
ஸர்வஸ்மின்னபி பஷ்யாத்மானம்,
ஸர்வத்ரோத்ஸ்ருஜ பேதாஜ்ஞானம் ..26..
காமம் க்ரோதம் லோபம் மோஹம்,
த்யக்த்வா(அ)த்மானம் பாவய கோ(அ)ஹம்.
ஆத்மஜ்ஞான விஹீனா மூடா꞉,
தே பச்யந்தே நரகனிகூடா꞉ ..27..
கேயம் கீதா நாம ஸஹஸ்ரம்,
த்யேயம் ஷ்ரீபதி ரூபமஜஸ்ரம்.
நேயம் ஸஜ்ஜன ஸங்கே சித்தம்,
தேயம் தீனஜனாய ச வித்தம் ..28..
ஸுகத꞉ க்ரியதே ராமாபோக꞉,
பஷ்சாத்தந்த ஷரீரே ரோக꞉.
யத்யபி லோகே மரணம் ஷரணம்,
ததபி ந முஞ்சதி பாபாசரணம் ..29..
அர்தம்மனர்தம் பாவய நித்யம்,
நாஸ்தி தத꞉ ஸுகலேஷ꞉ ஸத்யம்.
புத்ராதபி தனபஜாம் பீதி꞉,
ஸர்வத்ரைஷா விஹிதா ரீதி꞉ ..30..
ப்ராணாயாமம் ப்ரத்யாஹாரம்,
நித்யாநித்ய விவேகவிசாரம்.
ஜாப்யஸமேத ஸமாதிவிதானம்,
குர்வவதானம் மஹதவதானம் ..31..
குருசரணாம்புஜ நிர்பர பக்த꞉,
ஸம்ஸாராதசிராத்பவ முக்த꞉.
ஸேந்த்ரியமானஸ நியமாதேவம்,
த்ரக்ஷ்யஸி நிஜ ஹ்ருதயஸ்தம் தேவம் ..32..
மூட꞉ கஷ்சன வையாகரணோ,
டுக்ருஞ்கரணாத்யயன துரிண꞉.
ஷ்ரீமச்சம்கர பகவச்சிஷ்யை,
போதித ஆஸிச்சோதிதகரண꞉ ..33..
பஜகோவிந்தம் பஜகோவிந்தம்,
கோவிந்தம் பஜமூடமதே.
நாமஸ்மரணாதன்யமுபாயம்,
நஹி பஷ்யாமோ பவதரணே ....
भज गोविन्दम्
भज गोविन्दं भज गोविन्दं,
गोविन्दं भज मूढ़मते।
संप्राप्ते सन्निहिते काले,
न हि न हि रक्षति डुकृञ् करणे ॥१॥
मूढ़ जहीहि धनागमतृष्णाम्,
कुरु सद्बुद्धिमं मनसि वितृष्णाम्।
यल्लभसे निजकर्मोपात्तम्,
वित्तं तेन विनोदय चित्तं ॥२॥
नारीस्तनभरनाभीदेशम्,
दृष्ट्वा मागा मोहावेशम्।
एतन्मान्सवसादिविकारम्,
मनसि विचिन्तय वारं वारम् ॥३॥
नलिनीदलगतजलमतितरलम्,
तद्वज्जीवितमतिशयचपलम्।
विद्धि व्याध्यभिमानग्रस्तं,
लोक शोकहतं च समस्तम् ॥४॥
यावद्वित्तोपार्जनसक्त:,
तावन्निजपरिवारो रक्तः।
पश्चाज्जीवति जर्जरदेहे,
वार्तां कोऽपि न पृच्छति गेहे ॥५॥
यावत्पवनो निवसति देहे,
तावत् पृच्छति कुशलं गेहे।
गतवति वायौ देहापाये,
भार्या बिभ्यति तस्मिन्काये ॥६॥
बालस्तावत् क्रीडासक्तः,
तरुणस्तावत् तरुणीसक्तः।
वृद्धस्तावच्चिन्तासक्तः,
परे ब्रह्मणि कोऽपि न सक्तः ॥७॥
का ते कांता कस्ते पुत्रः,
संसारोऽयमतीव विचित्रः।
कस्य त्वं वा कुत अयातः,
तत्त्वं चिन्तय तदिह भ्रातः ॥८॥
सत्संगत्वे निस्संगत्वं,
निस्संगत्वे निर्मोहत्वं।
निर्मोहत्वे निश्चलतत्त्वं
निश्चलतत्त्वे जीवन्मुक्तिः ॥९॥
वयसि गते कः कामविकारः,
शुष्के नीरे कः कासारः।
क्षीणे वित्ते कः परिवारः,
ज्ञाते तत्त्वे कः संसारः ॥१०॥
मा कुरु धनजनयौवनगर्वं,
हरति निमेषात्कालः सर्वं।
मायामयमिदमखिलम् हित्वा,
ब्रह्मपदम् त्वं प्रविश विदित्वा ॥११॥
दिनयामिन्यौ सायं प्रातः,
शिशिरवसन्तौ पुनरायातः।
कालः क्रीडति गच्छत्यायुस्तदपि
न मुन्च्त्याशावायुः ॥१२॥
द्वादशमंजरिकाभिरशेषः
कथितो वैयाकरणस्यैषः।
उपदेशोऽभूद्विद्यानिपुणैः,
श्रीमच्छंकरभगवच्चरणैः ॥१२॥
काते कान्ता धन गतचिन्ता,
वातुल किं तव नास्ति नियन्ता।
त्रिजगति सज्जनसं गतिरैका,
भवति भवार्णवतरणे नौका ॥१३॥
जटिलो मुण्डी लुञ्छितकेशः,
काषायाम्बरबहुकृतवेषः।
पश्यन्नपि च न पश्यति मूढः,
उदरनिमित्तं बहुकृतवेषः ॥१४॥
अङ्गं गलितं पलितं मुण्डं,
दशनविहीनं जतं तुण्डम्।
वृद्धो याति गृहीत्वा दण्डं,
तदपि न मुञ्चत्याशापिण्डम् ॥१५॥
अग्रे वह्निः पृष्ठेभानुः,
रात्रौ चुबुकसमर्पितजानुः।
करतलभिक्षस्तरुतलवासः,
तदपि न मुञ्चत्याशापाशः ॥१६॥
कुरुते गङ्गासागरगमनं,
व्रतपरिपालनमथवा दानम्।
ज्ञानविहिनः सर्वमतेन,
मुक्तिं न भजति जन्मशतेन ॥१७॥
सुर मंदिर तरु मूल निवासः,
शय्या भूतल मजिनं वासः।
सर्व परिग्रह भोग त्यागः,
कस्य सुखं न करोति विरागः ॥१८॥
योगरतो वाभोगरतोवा,
सङ्गरतो वा सङ्गवीहिनः।
यस्य ब्रह्मणि रमते चित्तं,
नन्दति नन्दति नन्दत्येव ॥१९॥
भगवद् गीता किञ्चिदधीता,
गङ्गा जललव कणिकापीता।
सकृदपि येन मुरारि समर्चा,
क्रियते तस्य यमेन न चर्चा ॥२०॥
पुनरपि जननं पुनरपि मरणं,
पुनरपि जननी जठरे शयनम्।
इह संसारे बहुदुस्तारे,
कृपयाऽपारे पाहि मुरारे ॥२१॥
रथ्या चर्पट विरचित कन्थः,
पुण्यापुण्य विवर्जित पन्थः।
योगी योगनियोजित चित्तो,
रमते बालोन्मत्तवदेव ॥२२॥
कस्त्वं कोऽहं कुत आयातः,
का मे जननी को मे तातः।
इति परिभावय सर्वमसारम्,
विश्वं त्यक्त्वा स्वप्न विचारम् ॥२३॥
त्वयि मयि चान्यत्रैको विष्णुः,
व्यर्थं कुप्यसि मय्यसहिष्णुः।
भव समचित्तः सर्वत्र त्वं,
वाञ्छस्यचिराद्यदि विष्णुत्वम् ॥२४॥
शत्रौ मित्रे पुत्रे बन्धौ,
मा कुरु यत्नं विग्रहसन्धौ।
सर्वस्मिन्नपि पश्यात्मानं,
सर्वत्रोत्सृज भेदाज्ञानम् ॥२५॥
कामं क्रोधं लोभं मोहं,
त्यक्त्वाऽत्मानं भावय कोऽहम्।
आत्मज्ञान विहीना मूढाः,
ते पच्यन्ते नरकनिगूढाः ॥२६॥
गेयं गीता नाम सहस्रं,
ध्येयं श्रीपति रूपमजस्रम्।
नेयं सज्जन सङ्गे चित्तं,
देयं दीनजनाय च वित्तम् ॥२७॥
सुखतः क्रियते रामाभोगः,
पश्चाद्धन्त शरीरे रोगः।
यद्यपि लोके मरणं शरणं,
तदपि न मुञ्चति पापाचरणम् ॥२८॥
अर्थंमनर्थम् भावय नित्यं,
नास्ति ततः सुखलेशः सत्यम्।
पुत्रादपि धनभजाम् भीतिः,
सर्वत्रैषा विहिता रीतिः ॥२९॥
प्राणायामं प्रत्याहारं,
नित्यानित्य विवेकविचारम्।
जाप्यसमेत समाधिविधानं,
कुर्ववधानं महदवधानम् ॥३०॥
गुरुचरणाम्बुज निर्भर भक्तः,
संसारादचिराद्भव मुक्तः।
सेन्द्रियमानस नियमादेवं,
द्रक्ष्यसि निज हृदयस्थं देवम् ॥३१॥
मूढः कश्चन वैयाकरणो,
डुकृञ्करणाध्ययन धुरिणः।
श्रीमच्छम्कर भगवच्छिष्यै,
बोधित आसिच्छोधितकरणः ॥३२॥
भजगोविन्दं भजगोविन्दं,
गोविन्दं भजमूढमते।
नामस्मरणादन्यमुपायं,
नहि पश्यामो भवतरणे ॥३३॥
ശിവാനന്ദലഹരി
കലാഭ്യാം ചൂഡാലംകൃതശശി കലാഭ്യാം നിജ തപഃ-
ഫലാഭ്യാം ഭക്തേഷു പ്രകടിത-ഫലാഭ്യാം ഭവതു മേ
ശിവാഭ്യാം-അസ്തോക-ത്രിഭുവന ശിവാഭ്യാം ഹൃദി പുനർ
ഭവാഭ്യാം ആനന്ദ സ്ഫുര-ദനുഭവാഭ്യാം നതിരിയം ॥ 1 ॥
ഗളന്തീ ശംഭോ ത്വച്ചരിത-സരിതഃ കില്ബിഷരജോ
ദളന്തീ ധീകുല്യാ-സരണിശു പതന്തീ വിജയതാം
ദിശന്തീ സംസാര-ഭ്രമണ-പരിതാപോപശമനം
വസന്തീ മച്ചേതോ-ഹൃദഭുവി ശിവാനന്ദ-ലഹരീ ॥ 2 ॥
ത്രയീവേദ്യം ഹൃദ്യം ത്രിപുര-ഹരമാദ്യം ത്രിനയനം
ജടാ-ഭാരോദാരം ചലദുരഗഹാരം മൃഗ ധരം
മഹാദേവം ദേവം മയി സദയഭാവം പശുപതിം
ചിദാലംബം സാംബം ശിവമതി വിഡംബം ഹൃദി ഭജേ ॥ 3 ॥
സഹസ്രം വർതന്തേ ജഗതി വിബുധാഃ ക്ഷുദ്ര-ഫലദാ
ന മന്യേ സ്വപ്നേ വാ തദനുസരണം തത്കൃതഫലം
ഹരി-ബ്രഹ്മാദീനാമപി നികടഭാജാം-അസുലഭം
ചിരം യാചേ ശംഭോ ശിവ തവ പദാം ഭോജഭജനം ॥ 4 ॥
സ്മൃതൗ ശാസ്ത്രേ വൈദ്യേ ശകുന-കവിതാ-ഗാന-ഫണിതൗ
പുരാണേ മന്ത്രേ വാ സ്തുതി-നടന-ഹാസ്യേഷ്വചതുരഃ
കഥം രാജ്ഞാം പ്രീതിർഭവതി മയി കോ(അ)ഹം പശുപതേ
പശും മാം സർവജ്ഞ പ്രഥിത-കൃപയാ പാലയ വിഭോ ॥ 5 ॥
ഘടോ വാ മൃത്-പിണ്ഡോപ്യണുരപി ച ധൂമോ-അഗ്നിരചലഃ
പടോ വാ തന്തുർ വാ പരിഹരതി കിം ഘോരശമനം
വൃഥാ കണ്ഠക്ഷോഭം വഹസി തരസാ തർക്കവചസാ
പദാംഭോജം ശംഭോർഭജ പരമ-സൗഖ്യം വ്രജ സുധീഃ ॥ 6 ॥
മനസ്-തേ പാദാബ്ജേ നിവസതു വചഃ സ്തോത്ര-ഫണിതൗ
കരൗ ചാഭ്യർചായാം ശ്രുതിരപി കഥാകർണനവിധൗ
തവ ധ്യാനേ ബുദ്ധിർനയനയുഗളം മൂർതിവിഭവേ
പരഗ്രന്ഥാൻ കൈർവാ പരമശിവ ജാനേ പരമതഃ ॥ 7 ॥
യഥാ ബുദ്ധിഃ-ശുക്തൗ രജതമിതി കാചാശ്മനി മണിർ
ജലേ പൈഷ്ടേ ക്ഷീരം ഭവതി മൃഗ-തൃഷ്ണാസു സലിലം
തഥാ ദേവ-ഭ്രാന്ത്യാ ഭജതി ഭവദന്യം ജഡ ജനോ
മഹാ-ദേവേശം ത്വാം മനസി ച ന മത്വാ പശുപതേ ॥ 8 ॥
ഗഭീരേ കാസാരേ വിശതി വിജനേ ഘോര-വിപിനേ
വിശാലേ ശൈലേ ച ഭ്രമതി കുസുമാർത്ഥം ജഡമതിഃ
സമർപ്യൈകം ചേതഃ-സരസിജം ഉമാനാഥ ഭവതേ
സുഖേനാവസ്ഥാതും ജന ഇഹ ന ജാനാതി കിമഹോ ॥ 9 ॥
നരത്വം ദേവത്വം നഗവനമൃഗത്വം മശകതാ
പശുത്വം കീടത്വം ഭവതു വിഹഗത്വാദി-ജനനം
സദാ ത്വത് പാദാബ്ജസ്മരണ പരമാനന്ദ-ലഹരീ
വിഹാരാസക്തം ചേദ്ധൃദയമിഹ കിം തേന വപുഷ ॥ 10 ॥
വടുര്വാ ഗേഹീ വാ യതിര്-അപി ജടീ വാ തദിതരോ
നരോ വാ യഃ കശ്ചിദ്-ഭവതു ഭവ കിം തേന ഭവതി
യദീയം ഹൃത്-പദ്മം യദി ഭവദ്-അധീനം പശു-പതേ
തദീയസ്-ത്വം ശമ്ഭോ ഭവസി ഭവ ഭാരം ച വഹസി ॥ 11 ॥
ഗുഹായാം ഗേഹേ വാ ബഹിര്-അപി വനേ വാ(അ)ദ്രി-ശിഖരേ
ജലേ വാ വഹ്നൗ വാ വസതു വസതേഃ കിം വദ ഫലമ്
സദാ യസ്യൈവാന്തഃകരണമ്-അപി ശമ്ബോ തവ പദേ
സ്ഥിതം ചെദ്-യോഗോ(അ)സൗ സ ച പരമ-യോഗീ സ ച സുഖീ ॥ 12 ॥
അസാരേ സംസാരേ നിജ-ഭജന-ദൂരേ ജഡധിയാ
ഭരമന്തം മാമ്-അന്ധം പരമ-കൃപയാ പാതുമ് ഉചിതമ്
മദ്-അന്യഃ കോ ദീനസ്-തവ കൃപണ-രക്ശാതി-നിപുണസ്-
ത്വദ്-അന്യഃ കോ വാ മേ ത്രി-ജഗതി ശരണ്യഃ പശു-പതേ ॥ 13 ॥
പ്രഭുസ്-ത്വം ദീനാനാം ഖലു പരമ-ബന്ധുഃ പശു-പതേ
പ്രമുഖ്യോ(അ)ഹം തേശാമ്-അപി കിമ്-ഉത ബന്ധുത്വമ്-അനയോഃ
ത്വയൈവ ക്ശന്തവ്യാഃ ശിവ മദ്-അപരാധാശ്-ച സകലാഃ
പ്രയത്നാത്-കര്തവ്യം മദ്-അവനമ്-ഇയം ബന്ധു-സരണിഃ ॥ 14 ॥
ഉപേക്ശാ നോ ചേത് കിം ന ഹരസി ഭവദ്-ധ്യാന-വിമുഖാം
ദുരാശാ-ഭൂയിശ്ഠാം വിധി-ലിപിമ്-അശക്തോ യദി ഭവാന്
ശിരസ്-തദ്-വദിധാത്രം ന നഖലു സുവൃത്തം പശു-പതേ
കഥം വാ നിര്-യത്നം കര-നഖ-മുഖേനൈവ ലുലിതമ് ॥ 15 ॥
വിരിന്ചിര്-ദീര്ഘായുര്-ഭവതു ഭവതാ തത്-പര-ശിരശ്-
ചതുശ്കം സംരക്ശ്യം സ ഖലു ഭുവി ദൈന്യം ലിഖിതവാന്
വിചാരഃ കോ വാ മാം വിശദ-കൃപയാ പാതി ശിവ തേ
കടാക്ശ-വ്യാപാരഃ സ്വയമ്-അപി ച ദീനാവന-പരഃ ॥ 16 ॥
ഫലാദ്-വാ പുണ്യാനാം മയി കരുണയാ വാ ത്വയി വിഭോ
പ്രസന്നേ(അ)പി സ്വാമിന് ഭവദ്-അമല-പാദാബ്ജ-യുഗലമ്
കഥം പശ്യേയം മാം സ്ഥഗയതി നമഃ-സമ്ഭ്രമ-ജുശാം
നിലിമ്പാനാം ശ്രേണിര്-നിജ-കനക-മാണിക്യ-മകുടൈഃ ॥ 17 ॥
ത്വമ്-ഏകോ ലോകാനാം പരമ-ഫലദോ ദിവ്യ-പദവീം
വഹന്തസ്-ത്വന്മൂലാം പുനര്-അപി ഭജന്തേ ഹരി-മുഖാഃ
കിയദ്-വാ ദാക്ശിണ്യം തവ ശിവ മദാശാ ച കിയതീ
കദാ വാ മദ്-രക്ശാം വഹസി കരുണാ-പൂരിത-ദൃശാ ॥ 18 ॥
ദുരാശാ-ഭൂയിശ്ഠേ ദുരധിപ-ഗൃഹ-ദ്വാര-ഘടകേ
ദുരന്തേ സംസാരേ ദുരിത-നിലയേ ദുഃഖ ജനകേ
മദായാസമ് കിം ന വ്യപനയസി കസ്യോപകൃതയേ
വദേയം പ്രീതിശ്-ചേത് തവ ശിവ കൃതാര്ഥാഃ ഖലു വയമ് ॥ 19 ॥
സദാ മോഹാടവ്യാം ചരതി യുവതീനാം കുച-ഗിരൗ
നടത്യ്-ആശാ-ശാഖാസ്-വടതി ഝടിതി സ്വൈരമ്-അഭിതഃ
കപാലിന് ഭിക്ശോ മേ ഹൃദയ-കപിമ്-അത്യന്ത-ചപലം
ദൃഢം ഭക്ത്യാ ബദ്ധ്വാ ശിവ ഭവദ്-അധീനം കുരു വിഭോ ॥ 20 ॥
ധൃതി-സ്തമ്ഭാധാരം ദൃഢ-ഗുണ നിബദ്ധാം സഗമനാം
വിചിത്രാം പദ്മാഢ്യാം പ്രതി-ദിവസ-സന്മാര്ഗ-ഘടിതാമ്
സ്മരാരേ മച്ചേതഃ-സ്ഫുട-പട-കുടീം പ്രാപ്യ വിശദാം
ജയ സ്വാമിന് ശക്ത്യാ സഹ ശിവ ഗണൈഃ-സേവിത വിഭോ ॥ 21 ॥
പ്രലോഭാദ്യൈര്-അര്ഥാഹരണ-പര-തന്ത്രോ ധനി-ഗൃഹേ
പ്രവേശോദ്യുക്തഃ-സന് ഭ്രമതി ബഹുധാ തസ്കര-പതേ
ഇമം ചേതശ്-ചോരം കഥമ്-ഇഹ സഹേ ശന്കര വിഭോ
തവാധീനം കൃത്വാ മയി നിരപരാധേ കുരു കൃപാമ് ॥ 22 ॥
കരോമി ത്വത്-പൂജാം സപദി സുഖദോ മേ ഭവ വിഭോ
വിധിത്വം വിശ്ണുത്വമ് ദിശസി ഖലു തസ്യാഃ ഫലമ്-ഇതി
പുനശ്ച ത്വാം ദ്രശ്ടും ദിവി ഭുവി വഹന് പക്ശി-മൃഗതാമ്-
അദൃശ്ട്വാ തത്-ഖേദം കഥമ്-ഇഹ സഹേ ശന്കര വിഭോ ॥ 23 ॥
കദാ വാ കൈലാസേ കനക-മണി-സൗധേ സഹ-ഗണൈര്-
വസന് ശമ്ഭോര്-അഗ്രേ സ്ഫുട-ഘടിത-മൂര്ധാന്ജലി-പുടഃ
വിഭോ സാമ്ബ സ്വാമിന് പരമ-ശിവ പാഹീതി നിഗദന്
വിധാതൃഋണാം കല്പാന് ക്ശണമ്-ഇവ വിനേശ്യാമി സുഖതഃ ॥ 24 ॥
സ്തവൈര്-ബ്രഹ്മാദീനാം ജയ-ജയ-വചോഭിര്-നിയമാനാം
ഗണാനാം കേലീഭിര്-മദകല-മഹോക്ശസ്യ കകുദി
സ്ഥിതം നീല-ഗ്രീവം ത്രി-നയനം-ഉമാശ്ലിശ്ട-വപുശം
കദാ ത്വാം പശ്യേയം കര-ധൃത-മൃഗം ഖണ്ഡ-പരശുമ് ॥ 25 ॥
കദാ വാ ത്വാം ദൃശ്ട്വാ ഗിരിശ തവ ഭവ്യാന്ഘ്രി-യുഗലം
ഗൃഹീത്വാ ഹസ്താഭ്യാം ശിരസി നയനേ വക്ശസി വഹന്
സമാശ്ലിശ്യാഘ്രായ സ്ഫുട-ജലജ-ഗന്ധാന് പരിമലാന്-
അലഭ്യാം ബ്രഹ്മാദ്യൈര്-മുദമ്-അനുഭവിശ്യാമി ഹൃദയേ ॥ 26 ॥
കരസ്ഥേ ഹേമാദ്രൗ ഗിരിശ നികടസ്ഥേ ധന-പതൗ
ഗൃഹസ്ഥേ സ്വര്ഭൂജാ(അ)മര-സുരഭി-ചിന്താമണി-ഗണേ
ശിരസ്ഥേ ശീതാംശൗ ചരണ-യുഗലസ്ഥേ(അ)ഖില ശുഭേ
കമ്-അര്ഥം ദാസ്യേ(അ)ഹം ഭവതു ഭവദ്-അര്ഥം മമ മനഃ ॥ 27 ॥
സാരൂപ്യം തവ പൂജനേ ശിവ മഹാ-ദേവേതി സംകീര്തനേ
സാമീപ്യം ശിവ ഭക്തി-ധുര്യ-ജനതാ-സാംഗത്യ-സംഭാശണേ
സാലോക്യം ച ചരാചരാത്മക-തനു-ധ്യാനേ ഭവാനീ-പതേ
സായുജ്യം മമ സിദ്ധിമ്-അത്ര ഭവതി സ്വാമിന് കൃതാര്ഥോസ്മ്യഹമ് ॥ 28 ॥
ത്വത്-പാദാമ്ബുജമ്-അര്ചയാമി പരമം ത്വാം ചിന്തയാമി-അന്വഹം
ത്വാമ്-ഈശം ശരണം വ്രജാമി വചസാ ത്വാമ്-ഏവ യാചേ വിഭോ
വീക്ശാം മേ ദിശ ചാക്ശുശീം സ-കരുണാം ദിവ്യൈശ്-ചിരം പ്രാര്ഥിതാം
ശമ്ഭോ ലോക-ഗുരോ മദീയ-മനസഃ സൗഖ്യോപദേശം കുരു ॥ 29 ॥
വസ്ത്രോദ്-ധൂത വിധൗ സഹസ്ര-കരതാ പുശ്പാര്ചനേ വിശ്ണുതാ
ഗന്ധേ ഗന്ധ-വഹാത്മതാ(അ)ന്ന-പചനേ ബഹിര്-മുഖാധ്യക്ശതാ
പാത്രേ കാന്ചന-ഗര്ഭതാസ്തി മയി ചേദ് ബാലേന്ദു ചൂഡാ-മണേ
ശുശ്രൂശാം കരവാണി തേ പശു-പതേ സ്വാമിന് ത്രി-ലോകീ-ഗുരോ ॥ 30 ॥
നാലം വാ പരമോപകാരകമ്-ഇദം ത്വേകം പശൂനാം പതേ
പശ്യന് കുക്ശി-ഗതാന് ചരാചര-ഗണാന് ബാഹ്യസ്ഥിതാന് രക്ശിതുമ്
സര്വാമര്ത്യ-പലായനൗശധമ്-അതി-ജ്വാലാ-കരം ഭീ-കരം
നിക്ശിപ്തം ഗരലം ഗലേ ന ഗലിതം നോദ്ഗീര്ണമ്-ഏവ-ത്വയാ ॥ 31 ॥
ജ്വാലോഗ്രഃ സകലാമരാതി-ഭയദഃ ക്ശ്വേലഃ കഥം വാ ത്വയാ
ദൃശ്ടഃ കിം ച കരേ ധൃതഃ കര-തലേ കിം പക്വ-ജമ്ബൂ-ഫലമ്
ജിഹ്വായാം നിഹിതശ്ച സിദ്ധ-ഘുടികാ വാ കണ്ഠ-ദേശേ ഭൃതഃ
കിം തേ നീല-മണിര്-വിഭൂശണമ്-അയം ശമ്ഭോ മഹാത്മന് വദ ॥ 32 ॥
നാലം വാ സകൃദ്-ഏവ ദേവ ഭവതഃ സേവാ നതിര്-വാ നുതിഃ
പൂജാ വാ സ്മരണം കഥാ-ശ്രവണമ്-അപി-ആലോകനം മാദൃശാമ്
സ്വാമിന്ന്-അസ്ഥിര-ദേവതാനുസരണായാസേന കിം ലഭ്യതേ
കാ വാ മുക്തിര്-ഇതഃ കുതോ ഭവതി ചേത് കിം പ്രാര്ഥനീയം തദാ ॥ 33 ॥
കിം ബ്രൂമസ്-തവ സാഹസം പശു-പതേ കസ്യാസ്തി ശമ്ഭോ ഭവദ്-
ധൈര്യം ചേദൃശമ്-ആത്മനഃ-സ്ഥിതിര്-ഇയം ചാന്യൈഃ കഥം ലഭ്യതേ
ഭ്രശ്യദ്-ദേവ-ഗണം ത്രസന്-മുനി-ഗണം നശ്യത്-പ്രപന്ചം ലയം
പശ്യന്-നിര്ഭയ ഏക ഏവ വിഹരതി-ആനന്ദ-സാന്ദ്രോ ഭവാന് ॥ 34 ॥
യോഗ-ക്ശേമ-ധുരം-ധരസ്യ സകലഃ-ശ്രേയഃ പ്രദോദ്യോഗിനോ
ദൃശ്ടാദൃശ്ട-മതോപദേശ-കൃതിനോ ബാഹ്യാന്തര-വ്യാപിനഃ
സര്വജ്നസ്യ ദയാ-കരസ്യ ഭവതഃ കിം വേദിതവ്യം മയാ
ശമ്ഭോ ത്വം പരമാന്തരംഗ ഇതി മേ ചിത്തേ സ്മരാമി-അന്വഹമ് ॥ 35 ॥
ഭക്തോ ഭക്തി-ഗുണാവൃതേ മുദ്-അമൃതാ-പൂര്ണേ പ്രസന്നേ മനഃ
കുമ്ഭേ സാമ്ബ തവാന്ഘ്രി-പല്ലവ യുഗം സംസ്ഥാപ്യ സംവിത്-ഫലമ്
സത്ത്വം മന്ത്രമ്-ഉദീരയന്-നിജ ശരീരാഗാര ശുദ്ധിം വഹന്
പുണ്യാഹം പ്രകടീ കരോമി രുചിരം കല്യാണമ്-ആപാദയന് ॥ 36 ॥
ആമ്നായാമ്ബുധിമ്-ആദരേണ സുമനഃ-സന്ഘാഃ-സമുദ്യന്-മനോ
മന്ഥാനം ദൃഢ ഭക്തി-രജ്ജു-സഹിതം കൃത്വാ മഥിത്വാ തതഃ
സോമം കല്പ-തരും സു-പര്വ-സുരഭിം ചിന്താ-മണിം ധീമതാം
നിത്യാനന്ദ-സുധാം നിരന്തര-രമാ-സൗഭാഗ്യമ്-ആതന്വതേ ॥ 37 ॥
പ്രാക്-പുണ്യാചല-മാര്ഗ-ദര്ശിത-സുധാ-മൂര്തിഃ പ്രസന്നഃ-ശിവഃ
സോമഃ-സദ്-ഗുണ-സേവിതോ മൃഗ-ധരഃ പൂര്ണാസ്-തമോ-മോചകഃ
ചേതഃ പുശ്കര-ലക്ശിതോ ഭവതി ചേദ്-ആനന്ദ-പാഥോ-നിധിഃ
പ്രാഗല്ഭ്യേന വിജൃമ്ഭതേ സുമനസാം വൃത്തിസ്-തദാ ജായതേ ॥ 38 ॥
ധര്മോ മേ ചതുര്-അന്ഘ്രികഃ സുചരിതഃ പാപം വിനാശം ഗതം
കാമ-ക്രോധ-മദാദയോ വിഗലിതാഃ കാലാഃ സുഖാവിശ്കൃതാഃ
ജ്നാനാനന്ദ-മഹൗശധിഃ സുഫലിതാ കൈവല്യ നാഥേ സദാ
മാന്യേ മാനസ-പുണ്ഡരീക-നഗരേ രാജാവതംസേ സ്ഥിതേ ॥ 39 ॥
ധീ-യന്ത്രേണ വചോ-ഘടേന കവിതാ-കുല്യോപകുല്യാക്രമൈര്-
ആനീതൈശ്ച സദാശിവസ്യ ചരിതാമ്ഭോ-രാശി-ദിവ്യാമൃതൈഃ
ഹൃത്-കേദാര-യുതാശ്-ച ഭക്തി-കലമാഃ സാഫല്യമ്-ആതന്വതേ
ദുര്ഭിക്ശാന്-മമ സേവകസ്യ ഭഗവന് വിശ്വേശ ഭീതിഃ കുതഃ ॥ 40 ॥
പാപോത്പാത-വിമോചനായ രുചിരൈശ്വര്യായ മൃത്യും-ജയ
സ്തോത്ര-ധ്യാന-നതി-പ്രദിക്ശിണ-സപര്യാലോകനാകര്ണനേ
ജിഹ്വാ-ചിത്ത-ശിരോന്ഘ്രി-ഹസ്ത-നയന-ശ്രോത്രൈര്-അഹമ് പ്രാര്ഥിതോ
മാമ്-ആജ്നാപയ തന്-നിരൂപയ മുഹുര്-മാമേവ മാ മേ(അ)വചഃ ॥ 41 ॥
ഗാമ്ഭീര്യം പരിഖാ-പദം ഘന-ധൃതിഃ പ്രാകാര-ഉദ്യദ്-ഗുണ
സ്തോമശ്-ചാപ്ത-ബലം ഘനേന്ദ്രിയ-ചയോ ദ്വാരാണി ദേഹേ സ്ഥിതഃ
വിദ്യാ-വസ്തു-സമൃദ്ധിര്-ഇതി-അഖില-സാമഗ്രീ-സമേതേ സദാ
ദുര്ഗാതി-പ്രിയ-ദേവ മാമക-മനോ-ദുര്ഗേ നിവാസം കുരു ॥ 42 ॥
മാ ഗച്ച ത്വമ്-ഇതസ്-തതോ ഗിരിശ ഭോ മയ്യേവ വാസം കുരു
സ്വാമിന്ന്-ആദി കിരാത മാമക-മനഃ കാന്താര-സീമാന്തരേ
വര്തന്തേ ബഹുശോ മൃഗാ മദ-ജുശോ മാത്സര്യ-മോഹാദയസ്-
താന് ഹത്വാ മൃഗയാ-വിനോദ രുചിതാ-ലാഭം ച സംപ്രാപ്സ്യസി ॥ 43 ॥
കര-ലഗ്ന മൃഗഃ കരീന്ദ്ര-ഭന്ഗോ
ഘന ശാര്ദൂല-വിഖണ്ഡനോ(അ)സ്ത-ജന്തുഃ
ഗിരിശോ വിശദ്-ആകൃതിശ്-ച ചേതഃ
കുഹരേ പന്ച മുഖോസ്തി മേ കുതോ ഭീഃ ॥ 44 ॥
ചന്ദഃ-ശാഖി-ശിഖാന്വിതൈര്-ദ്വിജ-വരൈഃ സംസേവിതേ ശാശ്വതേ
സൗഖ്യാപാദിനി ഖേദ-ഭേദിനി സുധാ-സാരൈഃ ഫലൈര്-ദീപിതേ
ചേതഃ പക്ശി-ശിഖാ-മണേ ത്യജ വൃഥാ-സന്ചാരമ്-അന്യൈര്-അലം
നിത്യം ശന്കര-പാദ-പദ്മ-യുഗലീ-നീഡേ വിഹാരം കുരു ॥ 45 ॥
ആകീര്ണേ നഖ-രാജി-കാന്തി-വിഭവൈര്-ഉദ്യത്-സുധാ-വൈഭവൈര്-
ആധൗതേപി ച പദ്മ-രാഗ-ലലിതേ ഹംസ-വ്രജൈര്-ആശ്രിതേ
നിത്യം ഭക്തി-വധൂ ഗണൈശ്-ച രഹസി സ്വേച്ചാ-വിഹാരം കുരു
സ്ഥിത്വാ മാനസ-രാജ-ഹംസ ഗിരിജാ നാഥാന്ഘ്രി-സൗധാന്തരേ ॥ 46 ॥
ശമ്ഭു-ധ്യാന-വസന്ത-സന്ഗിനി ഹൃദാരാമേ(അ)ഘ-ജീര്ണച്ചദാഃ
സ്രസ്താ ഭക്തി ലതാച്ചടാ വിലസിതാഃ പുണ്യ-പ്രവാല-ശ്രിതാഃ
ദീപ്യന്തേ ഗുണ-കോരകാ ജപ-വചഃ പുശ്പാണി സദ്-വാസനാ
ജ്നാനാനന്ദ-സുധാ-മരന്ദ-ലഹരീ സംവിത്-ഫലാഭ്യുന്നതിഃ ॥ 47 ॥
നിത്യാനന്ദ-രസാലയം സുര-മുനി-സ്വാന്താമ്ബുജാതാശ്രയം
സ്വച്ചം സദ്-ദ്വിജ-സേവിതം കലുശ-ഹൃത്-സദ്-വാസനാവിശ്കൃതമ്
ശമ്ഭു-ധ്യാന-സരോവരം വ്രജ മനോ-ഹംസാവതംസ സ്ഥിരം
കിം ക്ശുദ്രാശ്രയ-പല്വല-ഭ്രമണ-സംജാത-ശ്രമം പ്രാപ്സ്യസി ॥ 48 ॥
ആനന്ദാമൃത-പൂരിതാ ഹര-പദാമ്ഭോജാലവാലോദ്യതാ
സ്ഥൈര്യോപഘ്നമ്-ഉപേത്യ ഭക്തി ലതികാ ശാഖോപശാഖാന്വിതാ
ഉച്ചൈര്-മാനസ-കായമാന-പടലീമ്-ആക്രമ്യ നിശ്-കല്മശാ
നിത്യാഭീശ്ട-ഫല-പ്രദാ ഭവതു മേ സത്-കര്മ-സംവര്ധിതാ ॥ 49 ॥
സന്ധ്യാരമ്ഭ-വിജൃമ്ഭിതം ശ്രുതി-ശിര-സ്ഥാനാന്തര്-ആധിശ്ഠിതം
സ-പ്രേമ ഭ്രമരാഭിരാമമ്-അസകൃത് സദ്-വാസനാ-ശോഭിതമ്
ഭോഗീന്ദ്രാഭരണം സമസ്ത-സുമനഃ-പൂജ്യം ഗുണാവിശ്കൃതം
സേവേ ശ്രീ-ഗിരി-മല്ലികാര്ജുന-മഹാ-ലിന്ഗം ശിവാലിന്ഗിതമ് ॥ 50 ॥
ഭൃന്ഗീച്ചാ-നടനോത്കടഃ കരി-മദ-ഗ്രാഹീ സ്ഫുരന്-മാധവ-
ആഹ്ലാദോ നാദ-യുതോ മഹാസിത-വപുഃ പന്ചേശുണാ ചാദൃതഃ
സത്-പക്ശഃ സുമനോ-വനേശു സ പുനഃ സാക്ശാന്-മദീയേ മനോ
രാജീവേ ഭ്രമരാധിപോ വിഹരതാം ശ്രീ ശൈല-വാസീ വിഭുഃ ॥ 51 ॥
കാരുണ്യാമൃത-വര്ശിണം ഘന-വിപദ്-ഗ്രീശ്മച്ചിദാ-കര്മഠം
വിദ്യാ-സസ്യ-ഫലോദയായ സുമനഃ-സംസേവ്യമ്-ഇച്ചാകൃതിമ്
നൃത്യദ്-ഭക്ത-മയൂരമ്-അദ്രി-നിലയം ചന്ചജ്-ജടാ-മണ്ഡലം
ശമ്ഭോ വാന്ചതി നീല-കന്ധര-സദാ ത്വാം മേ മനശ്-ചാതകഃ ॥ 52 ॥
ആകാശേന ശിഖീ സമസ്ത ഫണിനാം നേത്രാ കലാപീ നതാ-
(അ)നുഗ്രാഹി-പ്രണവോപദേശ-നിനദൈഃ കേകീതി യോ ഗീയതേ
ശ്യാമാം ശൈല-സമുദ്ഭവാം ഘന-രുചിം ദൃശ്ട്വാ നടന്തം മുദാ
വേദാന്തോപവനേ വിഹാര-രസികം തം നീല-കണ്ഠം ഭജേ ॥ 53 ॥
സന്ധ്യാ ഘര്മ-ദിനാത്യയോ ഹരി-കരാഘാത-പ്രഭൂതാനക-
ധ്വാനോ വാരിദ ഗര്ജിതം ദിവിശദാം ദൃശ്ടിച്ചടാ ചന്ചലാ
ഭക്താനാം പരിതോശ ബാശ്പ വിതതിര്-വൃശ്ടിര്-മയൂരീ ശിവാ
യസ്മിന്ന്-ഉജ്ജ്വല-താണ്ഡവം വിജയതേ തം നീല-കണ്ഠം ഭജേ ॥ 54 ॥
ആദ്യായാമിത-തേജസേ-ശ്രുതി-പദൈര്-വേദ്യായ സാധ്യായ തേ
വിദ്യാനന്ദ-മയാത്മനേ ത്രി-ജഗതഃ-സംരക്ശണോദ്യോഗിനേ
ധ്യേയായാഖില-യോഗിഭിഃ-സുര-ഗണൈര്-ഗേയായ മായാവിനേ
സമ്യക് താണ്ഡവ-സംഭ്രമായ ജടിനേ സേയം നതിഃ-ശമ്ഭവേ ॥ 55 ॥
നിത്യായ ത്രി-ഗുണാത്മനേ പുര-ജിതേ കാത്യായനീ-ശ്രേയസേ
സത്യായാദി കുടുമ്ബിനേ മുനി-മനഃ പ്രത്യക്ശ-ചിന്-മൂര്തയേ
മായാ-സൃശ്ട-ജഗത്-ത്രയായ സകല-ആമ്നായാന്ത-സന്ചാരിണേ
സായം താണ്ഡവ-സമ്ഭ്രമായ ജടിനേ സേയം നതിഃ-ശമ്ഭവേ ॥ 56 ॥
നിത്യം സ്വോദര-പോശണായ സകലാന്-ഉദ്ദിശ്യ വിത്താശയാ
വ്യര്ഥം പര്യടനം കരോമി ഭവതഃ-സേവാം ന ജാനേ വിഭോ
മജ്-ജന്മാന്തര-പുണ്യ-പാക-ബലതസ്-ത്വം ശര്വ സര്വാന്തരസ്-
തിശ്ഠസ്യേവ ഹി തേന വാ പശു-പതേ തേ രക്ശണീയോ(അ)സ്മ്യഹമ് ॥ 57 ॥
ഏകോ വാരിജ-ബാന്ധവഃ ക്ശിതി-നഭോ വ്യാപ്തം തമോ-മണ്ഡലം
ഭിത്വാ ലോചന-ഗോചരോപി ഭവതി ത്വം കോടി-സൂര്യ-പ്രഭഃ
വേദ്യഃ കിം ന ഭവസ്യഹോ ഘന-തരം കീദൃന്ഗ്ഭവേന്-മത്തമസ്-
തത്-സര്വം വ്യപനീയ മേ പശു-പതേ സാക്ശാത് പ്രസന്നോ ഭവ ॥ 58 ॥
ഹംസഃ പദ്മ-വനം സമിച്ചതി യഥാ നീലാമ്ബുദം ചാതകഃ
കോകഃ കോക-നദ-പ്രിയം പ്രതി-ദിനം ചന്ദ്രം ചകോരസ്-തഥാ
ചേതോ വാന്ചതി മാമകം പശു-പതേ ചിന്-മാര്ഗ മൃഗ്യം വിഭോ
ഗൗരീ നാഥ ഭവത്-പദാബ്ജ-യുഗലം കൈവല്യ-സൗഖ്യ-പ്രദമ് ॥ 59 ॥
രോധസ്-തോയഹൃതഃ ശ്രമേണ-പഥികശ്-ചായാം തരോര്-വൃശ്ടിതഃ
ഭീതഃ സ്വസ്ഥ ഗൃഹം ഗൃഹസ്ഥമ്-അതിഥിര്-ദീനഃ പ്രഭം ധാര്മികമ്
ദീപം സന്തമസാകുലശ്-ച ശിഖിനം ശീതാവൃതസ്-ത്വം തഥാ
ചേതഃ-സര്വ-ഭയാപഹം-വ്രജ സുഖം ശമ്ഭോഃ പദാമ്ഭോരുഹമ് ॥ 60 ॥
അന്കോലം നിജ ബീജ സന്തതിര്-അയസ്കാന്തോപലം സൂചികാ
സാധ്വീ നൈജ വിഭും ലതാ ക്ശിതി-രുഹം സിന്ധുഹ്-സരിദ്-വല്ലഭമ്
പ്രാപ്നോതീഹ യഥാ തഥാ പശു-പതേഃ പാദാരവിന്ദ-ദ്വയം
ചേതോവൃത്തിര്-ഉപേത്യ തിശ്ഠതി സദാ സാ ഭക്തിര്-ഇതി-ഉച്യതേ ॥ 61 ॥
ആനന്ദാശ്രുഭിര്-ആതനോതി പുലകം നൈര്മല്യതശ്-ചാദനം
വാചാ ശന്ഖ മുഖേ സ്ഥിതൈശ്-ച ജഠരാ-പൂര്തിം ചരിത്രാമൃതൈഃ
രുദ്രാക്ശൈര്-ഭസിതേന ദേവ വപുശോ രക്ശാം ഭവദ്-ഭാവനാ-
പര്യന്കേ വിനിവേശ്യ ഭക്തി ജനനീ ഭക്താര്ഭകം രക്ശതി ॥ 62 ॥
മാര്ഗാ-വര്തിത പാദുകാ പശു-പതേര്-അംഗസ്യ കൂര്ചായതേ
ഗണ്ഡൂശാമ്ബു-നിശേചനം പുര-രിപോര്-ദിവ്യാഭിശേകായതേ
കിന്ചിദ്-ഭക്ശിത-മാംസ-ശേശ-കബലം നവ്യോപഹാരായതേ
ഭക്തിഃ കിം ന കരോതി-അഹോ വന-ചരോ ഭക്താവതമ്സായതേ ॥ 63 ॥
വക്ശസ്താഡനമ്-അന്തകസ്യ കഠിനാപസ്മാര സമ്മര്ദനം
ഭൂ-ഭൃത്-പര്യടനം നമത്-സുര-ശിരഃ-കോടീര സന്ഘര്ശണമ്
കര്മേദം മൃദുലസ്യ താവക-പദ-ദ്വന്ദ്വസ്യ ഗൗരീ-പതേ
മച്ചേതോ-മണി-പാദുകാ-വിഹരണം ശമ്ഭോ സദാന്ഗീ-കുരു ॥ 64 ॥
വക്ശസ്-താഡന ശന്കയാ വിചലിതോ വൈവസ്വതോ നിര്ജരാഃ
കോടീരോജ്ജ്വല-രത്ന-ദീപ-കലികാ-നീരാജനം കുര്വതേ
ദൃശ്ട്വാ മുക്തി-വധൂസ്-തനോതി നിഭൃതാശ്ലേശം ഭവാനീ-പതേ
യച്-ചേതസ്-തവ പാദ-പദ്മ-ഭജനം തസ്യേഹ കിം ദുര്-ലഭമ് ॥ 65 ॥
ക്രീഡാര്ഥം സൃജസി പ്രപന്ചമ്-അഖിലം ക്രീഡാ-മൃഗാസ്-തേ ജനാഃ
യത്-കര്മാചരിതം മയാ ച ഭവതഃ പ്രീത്യൈ ഭവത്യേവ തത്
ശമ്ഭോ സ്വസ്യ കുതൂഹലസ്യ കരണം മച്ചേശ്ടിതം നിശ്ചിതം
തസ്മാന്-മാമക രക്ശണം പശു-പതേ കര്തവ്യമ്-ഏവ ത്വയാ ॥ 66 ॥
ബഹു-വിധ-പരിതോശ-ബാശ്പ-പൂര-
സ്ഫുട-പുലകാന്കിത-ചാരു-ഭോഗ-ഭൂമിമ്
ചിര-പദ-ഫല-കാന്ക്ശി-സേവ്യമാനാം
പരമ സദാശിവ-ഭാവനാം പ്രപദ്യേ ॥ 67 ॥
അമിത-മുദമൃതം മുഹുര്-ദുഹന്തീം
വിമല-ഭവത്-പദ-ഗോശ്ഠമ്-ആവസന്തീമ്
സദയ പശു-പതേ സുപുണ്യ-പാകാം
മമ പരിപാലയ ഭക്തി ധേനുമ്-ഏകാമ് ॥ 68 ॥
ജഡതാ പശുതാ കലന്കിതാ
കുടില-ചരത്വം ച നാസ്തി മയി ദേവ
അസ്തി യദി രാജ-മൗലേ
ഭവദ്-ആഭരണസ്യ നാസ്മി കിം പാത്രമ് ॥ 69 ॥
അരഹസി രഹസി സ്വതന്ത്ര-ബുദ്ധ്യാ
വരി-വസിതും സുലഭഃ പ്രസന്ന-മൂര്തിഃ
അഗണിത ഫല-ദായകഃ പ്രഭുര്-മേ
ജഗദ്-അധികോ ഹൃദി രാജ-ശേഖരോസ്തി ॥ 70 ॥
ആരൂഢ-ഭക്തി-ഗുണ-കുന്ചിത-ഭാവ-ചാപ-
യുക്തൈഃ-ശിവ-സ്മരണ-ബാണ-ഗണൈര്-അമോഘൈഃ
നിര്ജിത്യ കില്ബിശ-രിപൂന് വിജയീ സുധീന്ദ്രഃ-
സാനന്ദമ്-ആവഹതി സുസ്ഥിര-രാജ-ലക്ശ്മീമ് ॥ 71 ॥
ധ്യാനാന്ജനേന സമവേക്ശ്യ തമഃ-പ്രദേശം
ഭിത്വാ മഹാ-ബലിഭിര്-ഈശ്വര നാമ-മന്ത്രൈഃ
ദിവ്യാശ്രിതം ഭുജഗ-ഭൂശണമ്-ഉദ്വഹന്തി
യേ പാദ-പദ്മമ്-ഇഹ തേ ശിവ തേ കൃതാര്ഥാഃ ॥ 72 ॥
ഭൂ-ദാരതാമ്-ഉദവഹദ്-യദ്-അപേക്ശയാ ശ്രീ-
ഭൂ-ദാര ഏവ കിമതഃ സുമതേ ലഭസ്വ
കേദാരമ്-ആകലിത മുക്തി മഹൗശധീനാം
പാദാരവിന്ദ ഭജനം പരമേശ്വരസ്യ ॥ 73 ॥
ആശാ-പാശ-ക്ലേശ-ദുര്-വാസനാദി-
ഭേദോദ്യുക്തൈര്-ദിവ്യ-ഗന്ധൈര്-അമന്ദൈഃ
ആശാ-ശാടീകസ്യ പാദാരവിന്ദം
ചേതഃ-പേടീം വാസിതാം മേ തനോതു ॥ 74 ॥
കല്യാണിനം സരസ-ചിത്ര-ഗതിം സവേഗം
സര്വേന്ഗിതജ്നമ്-അനഘം ധ്രുവ-ലക്ശണാഢ്യമ്
ചേതസ്-തുരന്ഗമ്-അധിരുഹ്യ ചര സ്മരാരേ
നേതഃ-സമസ്ത ജഗതാം വൃശഭാധിരൂഢ ॥ 75 ॥
ഭക്തിര്-മഹേശ-പദ-പുശ്കരമ്-ആവസന്തീ
കാദമ്ബിനീവ കുരുതേ പരിതോശ-വര്ശമ്
സമ്പൂരിതോ ഭവതി യസ്യ മനസ്-തടാകസ്-
തജ്-ജന്മ-സസ്യമ്-അഖിലം സഫലം ച നാന്യത് ॥ 76 ॥
ബുദ്ധിഃ-സ്ഥിരാ ഭവിതുമ്-ഈശ്വര-പാദ-പദ്മ
സക്താ വധൂര്-വിരഹിണീവ സദാ സ്മരന്തീ
സദ്-ഭാവനാ-സ്മരണ-ദര്ശന-കീര്തനാദി
സമ്മോഹിതേവ ശിവ-മന്ത്ര-ജപേന വിന്തേ ॥ 77 ॥
സദ്-ഉപചാര-വിധിശു-അനു-ബോധിതാം
സവിനയാം സുഹൃദം സദുപാശ്രിതാമ്
മമ സമുദ്ധര ബുദ്ധിമ്-ഇമാം പ്രഭോ
വര-ഗുണേന നവോഢ-വധൂമ്-ഇവ ॥ 78 ॥
നിത്യം യോഗി-മനഹ്-സരോജ-ദല-സന്ചാര-ക്ശമസ്-ത്വത്-ക്രമഃ-
ശമ്ഭോ തേന കഥം കഠോര-യമ-രാഡ്-വക്ശഃ-കവാട-ക്ശതിഃ
അത്യന്തം മൃദുലം ത്വദ്-അന്ഘ്രി-യുഗലം ഹാ മേ മനശ്-ചിന്തയതി-
ഏതല്-ലോചന-ഗോചരം കുരു വിഭോ ഹസ്തേന സംവാഹയേ ॥ 79 ॥
ഏശ്യത്യേശ ജനിം മനോ(അ)സ്യ കഠിനം തസ്മിന്-നടാനീതി മദ്-
രക്ശായൈ ഗിരി സീമ്നി കോമല-പദ-ന്യാസഃ പുരാഭ്യാസിതഃ
നോ-ചേദ്-ദിവ്യ-ഗൃഹാന്തരേശു സുമനസ്-തല്പേശു വേദ്യാദിശു
പ്രായഃ-സത്സു ശിലാ-തലേശു നടനം ശമ്ഭോ കിമര്ഥം തവ ॥ 80 ॥
കന്ചിത്-കാലമ്-ഉമാ-മഹേശ ഭവതഃ പാദാരവിന്ദാര്ചനൈഃ
കന്ചിദ്-ധ്യാന-സമാധിഭിശ്-ച നതിഭിഃ കന്ചിത് കഥാകര്ണനൈഃ
കന്ചിത് കന്ചിദ്-അവേക്ശണൈശ്-ച നുതിഭിഃ കന്ചിദ്-ദശാമ്-ഈദൃശീം
യഃ പ്രാപ്നോതി മുദാ ത്വദ്-അര്പിത മനാ ജീവന് സ മുക്തഃ ഖലു ॥ 81 ॥
ബാണത്വം വൃശഭത്വമ്-അര്ധ-വപുശാ ഭാര്യാത്വമ്-ആര്യാ-പതേ
ഘോണിത്വം സഖിതാ മൃദന്ഗ വഹതാ ചേത്യാദി രൂപം ദധൗ
ത്വത്-പാദേ നയനാര്പണം ച കൃതവാന് ത്വദ്-ദേഹ ഭാഗോ ഹരിഃ
പൂജ്യാത്-പൂജ്യ-തരഃ-സ ഏവ ഹി ന ചേത് കോ വാ തദന്യോ(അ)ധികഃ ॥ 82 ॥
ജനന-മൃതി-യുതാനാം സേവയാ ദേവതാനാം
ന ഭവതി സുഖ-ലേശഃ സംശയോ നാസ്തി തത്ര
അജനിമ്-അമൃത രൂപം സാമ്ബമ്-ഈശം ഭജന്തേ
യ ഇഹ പരമ സൗഖ്യം തേ ഹി ധന്യാ ലഭന്തേ ॥ 83 ॥
ശിവ തവ പരിചര്യാ സന്നിധാനായ ഗൗര്യാ
ഭവ മമ ഗുണ-ധുര്യാം ബുദ്ധി-കന്യാം പ്രദാസ്യേ
സകല-ഭുവന-ബന്ധോ സച്ചിദ്-ആനന്ദ-സിന്ധോ
സദയ ഹൃദയ-ഗേഹേ സര്വദാ സംവസ ത്വമ് ॥ 84 ॥
ജലധി മഥന ദക്ശോ നൈവ പാതാല ഭേദീ
ന ച വന മൃഗയായാം നൈവ ലുബ്ധഃ പ്രവീണഃ
അശന-കുസുമ-ഭൂശാ-വസ്ത്ര-മുഖ്യാം സപര്യാം
കഥയ കഥമ്-അഹം തേ കല്പയാനീന്ദു-മൗലേ ॥ 85 ॥
പൂജാ-ദ്രവ്യ-സമൃദ്ധയോ വിരചിതാഃ പൂജാം കഥം കുര്മഹേ
പക്ശിത്വം ന ച വാ കീടിത്വമ്-അപി ന പ്രാപ്തം മയാ ദുര്-ലഭമ്
ജാനേ മസ്തകമ്-അന്ഘ്രി-പല്ലവമ്-ഉമാ-ജാനേ ന തേ(അ)ഹം വിഭോ
ന ജ്നാതം ഹി പിതാമഹേന ഹരിണാ തത്ത്വേന തദ്-രൂപിണാ ॥ 86 ॥
അശനം ഗരലം ഫണീ കലാപോ
വസനം ചര്മ ച വാഹനം മഹോക്ശഃ
മമ ദാസ്യസി കിം കിമ്-അസ്തി ശമ്ഭോ
തവ പാദാമ്ബുജ-ഭക്തിമ്-ഏവ ദേഹി ॥ 87 ॥
യദാ കൃതാംഭോ-നിധി-സേതു-ബന്ധനഃ
കരസ്ഥ-ലാധഃ-കൃത-പര്വതാധിപഃ
ഭവാനി തേ ലന്ഘിത-പദ്മ-സമ്ഭവസ്-
തദാ ശിവാര്ചാ-സ്തവ ഭാവന-ക്ശമഃ ॥ 88 ॥
നതിഭിര്-നുതിഭിസ്-ത്വമ്-ഈശ പൂജാ
വിധിഭിര്-ധ്യാന-സമാധിഭിര്-ന തുശ്ടഃ
ധനുശാ മുസലേന ചാശ്മഭിര്-വാ
വദ തേ പ്രീതി-കരം തഥാ കരോമി ॥ 89 ॥
വചസാ ചരിതം വദാമി ശമ്ഭോര്-
അഹമ്-ഉദ്യോഗ വിധാസു തേ(അ)പ്രസക്തഃ
മനസാകൃതിമ്-ഈശ്വരസ്യ സേവേ
ശിരസാ ചൈവ സദാശിവം നമാമി ॥ 90 ॥
ആദ്യാ(അ)വിദ്യാ ഹൃദ്-ഗതാ നിര്ഗതാസീത്-
വിദ്യാ ഹൃദ്യാ ഹൃദ്-ഗതാ ത്വത്-പ്രസാദാത്
സേവേ നിത്യം ശ്രീ-കരം ത്വത്-പദാബ്ജം
ഭാവേ മുക്തേര്-ഭാജനം രാജ-മൗലേ ॥ 91 ॥
ദൂരീകൃതാനി ദുരിതാനി ദുരക്ശരാണി
ദൗര്-ഭാഗ്യ-ദുഃഖ-ദുരഹംകൃതി-ദുര്-വചാംസി
സാരം ത്വദീയ ചരിതം നിതരാം പിബന്തം
ഗൗരീശ മാമ്-ഇഹ സമുദ്ധര സത്-കടാക്ശൈഃ ॥ 92 ॥
സോമ കലാ-ധര-മൗലൗ
കോമല ഘന-കന്ധരേ മഹാ-മഹസി
സ്വാമിനി ഗിരിജാ നാഥേ
മാമക ഹൃദയം നിരന്തരം രമതാമ് ॥ 93 ॥
സാ രസനാ തേ നയനേ
താവേവ കരൗ സ ഏവ കൃത-കൃത്യഃ
യാ യേ യൗ യോ ഭര്ഗം
വദതീക്ശേതേ സദാര്ചതഃ സ്മരതി ॥ 94 ॥
അതി മൃദുലൗ മമ ചരണൗ-
അതി കഠിനം തേ മനോ ഭവാനീശ
ഇതി വിചികിത്സാം സന്ത്യജ
ശിവ കഥമ്-ആസീദ്-ഗിരൗ തഥാ പ്രവേശഃ ॥ 95 ॥
ധൈയാന്കുശേന നിഭൃതം
രഭസാദ്-ആകൃശ്യ ഭക്തി-ശൃന്ഖലയാ
പുര-ഹര ചരണാലാനേ
ഹൃദയ-മദേഭം ബധാന ചിദ്-യന്ത്രൈഃ ॥ 96 ॥
പ്രചരത്യഭിതഃ പ്രഗല്ഭ-വൃത്ത്യാ
മദവാന്-ഏശ മനഃ-കരീ ഗരീയാന്
പരിഗൃഹ്യ നയേന ഭക്തി-രജ്ജ്വാ
പരമ സ്ഥാണു-പദം ദൃഢം നയാമുമ് ॥ 97 ॥
സര്വാലന്കാര-യുക്താം സരല-പദ-യുതാം സാധു-വൃത്താം സുവര്ണാം
സദ്ഭിഃ-സമ്സ്തൂയ-മാനാം സരസ ഗുണ-യുതാം ലക്ശിതാം ലക്ശണാഢ്യാമ്
ഉദ്യദ്-ഭൂശാ-വിശേശാമ്-ഉപഗത-വിനയാം ദ്യോത-മാനാര്ഥ-രേഖാം
കല്യാണീം ദേവ ഗൗരീ-പ്രിയ മമ കവിതാ-കന്യകാം ത്വം ഗൃഹാണ ॥ 98 ॥
ഇദം തേ യുക്തം വാ പരമ-ശിവ കാരുണ്യ ജലധേ
ഗതൗ തിര്യഗ്-രൂപം തവ പദ-ശിരോ-ദര്ശന-ധിയാ
ഹരി-ബ്രഹ്മാണൗ തൗ ദിവി ഭുവി ചരന്തൗ ശ്രമ-യുതൗ
കഥം ശമ്ഭോ സ്വാമിന് കഥയ മമ വേദ്യോസി പുരതഃ ॥ 99 ॥
സ്തോത്രേണാലമ്-അഹം പ്രവച്മി ന മൃശാ ദേവാ വിരിന്ചാദയഃ
സ്തുത്യാനാം ഗണനാ-പ്രസന്ഗ-സമയേ ത്വാമ്-അഗ്രഗണ്യം വിദുഃ
മാഹാത്മ്യാഗ്ര-വിചാരണ-പ്രകരണേ ധാനാ-തുശസ്തോമവദ്-
ധൂതാസ്-ത്വാം വിദുര്-ഉത്തമോത്തമ ഫലം ശമ്ഭോ ഭവത്-സേവകാഃ ॥ 100 ॥
ஶிவானந்தலஹரி
கலாப்யாம் சூடாலங்க்ருதஶஶி கலாப்யாம் நிஜ தப꞉-
பலாப்யாம் பக்தேஷு ப்ரகடித-பலாப்யாம் பவது மே
ஶிவாப்யாம்-அஸ்தோக-த்ரிபுவன ஶிவாப்யாம் ஹ்ருதி புனர்
பவாப்யாம் ஆனந்த ஸ்புர-தனுபவாப்யாம் நதிரியம் .. 1 ..
களந்தீ ஶம்போ த்வச்சரித-ஸரித꞉ கில்பிஷரஜோ
தளந்தீ தீகுல்யா-ஸரணிஶு பதந்தீ விஜயதாம்
திஶந்தீ ஸம்ஸார-ப்ரமண-பரிதாபோபஶமனம்
வஸந்தீ மச்சேதோ-ஹ்ருதபுவி ஶிவானந்த-லஹரீ .. 2 ..
த்ரயீவேத்யம் ஹ்ருத்யம் த்ரிபுர-ஹரமாத்யம் த்ரிநயனம்
ஜடா-பாரோதாரம் சலதுரகஹாரம் ம்ருக தரம்
மஹாதேவம் தேவம் மயி ஸதயபாவம் பஶுபதிம்
சிதாலம்பம் ஸாம்பம் ஶிவமதி விடம்பம் ஹ்ருதி பஜே .. 3 ..
ஸஹஸ்ரம் வர்தந்தே ஜகதி விபுதா꞉ க்ஷுத்ர-பலதா
ந மன்யே ஸ்வப்னே வா ததனுஸரணம் தத்க்ருதபலம்
ஹரி-ப்ரஹ்மாதீநாமபி நிகடபாஜாம்-அஸுலபம்
சிரம் யாசே ஶம்போ ஶிவ தவ பதாம் போஜபஜனம் .. 4 ..
ஸ்ம்ருதௌ ஶாஸ்த்ரே வைத்யே ஶகுன-கவிதா-கான-பணிதௌ
புராணே மந்த்ரே வா ஸ்துதி-நடன-ஹாஸ்யேஷ்வசதுர꞉
கதம் ராஜ்ஞாம் ப்ரீதிர்பவதி மயி கோ(அ)ஹம் பஶுபதே
பஶும் மாம் ஸர்வஜ்ஞ ப்ரதித-க்ருபயா பாலய விபோ .. 5 ..
கடோ வா ம்ருத்-பிண்டோப்யணுரபி ச தூமோ-அக்நிரசல꞉
படோ வா தந்துர் வா பரிஹரதி கிம் கோரஶமனம்
வ்ருதா கண்டக்ஷோபம் வஹஸி தரஸா தர்க்கவசஸா
பதாம்போஜம் ஶம்போர்பஜ பரம-ஸௌக்யம் வ்ரஜ ஸுதீ꞉ .. 6 ..
மனஸ்-தே பாதாப்ஜே நிவஸது வச꞉ ஸ்தோத்ர-பணிதௌ
கரௌ சாப்யர்சாயாம் ஶ்ருதிரபி கதாகர்ணனவிதௌ
தவ த்யானே புத்திர்நயனயுகளம் மூர்திவிபவே
பரக்ரந்தான் கைர்வா பரமஶிவ ஜானே பரமத꞉ .. 7 ..
யதா புத்தி꞉-ஶுக்தௌ ரஜதமிதி காசாஶ்மனி மணிர்
ஜலே பைஷ்டே க்ஷீரம் பவதி ம்ருக-த்ருஷ்ணாஸு ஸலிலம்
ததா தேவ-ப்ராந்த்யா பஜதி பவதன்யம் ஜட ஜனோ
மஹா-தேவேஶம் த்வாம் மனஸி ச ந மத்வா பஶுபதே .. 8 ..
கபீரே காஸாரே விஶதி விஜனே கோர-விபினே
விஶாலே ஶைலே ச ப்ரமதி குஸுமார்த்தம் ஜடமதி꞉
ஸமர்ப்யைகம் சேத꞉-ஸரஸிஜம் உமாநாத பவதே
ஸுகேனாவஸ்தாதும் ஜன இஹ ந ஜானாதி கிமஹோ .. 9 ..
நரத்வம் தேவத்வம் நகவனம்ருகத்வம் மஶகதா
பஶுத்வம் கீடத்வம் பவது விஹகத்வாதி-ஜனனம்
ஸதா த்வத் பாதாப்ஜஸ்மரண பரமானந்த-லஹரீ
விஹாராஸக்தம் சேத்த்ருதயமிஹ கிம் தேன வபுஷ .. 10 ..